HENGELO – Wat gaat er door je heen op het moment dat je de boodschap ‘geen genezing’ krijgt? Wat is de kracht van een puzzel in een wachtkamer? Hoe is het wanneer een enorme reislustigheid noodgedwongen plaatsmaakt voor een wereld waarin een lokaal ommetje het maximaal haalbare is? Wat houdt het begrip ‘tussenland’ in? Hoe kan iemand die ongeneeslijk ziek is toch een avontuurlijk leven leiden? Wat is er zo bijzonder aan wolken? En aan vogels?

 

Het komt allemaal aan bod in het begin deze maand verschenen boek ‘Leven met een ongenode gast’, een bundeling van columns geschreven door voormalig journaliste Willemien Weerman (61) uit Hengelo. Al in 2014 kreeg zij de diagnose multipel myeloom, beter bekend als de ziekte van Kahler, een ongeneeslijke vorm van kanker. Weerman doorstond in die tien jaar diepe dalen, onderging twee keer een stamceltransplantatie en een enorme reeks aan chemokuren, maar nog steeds staat ze zeer positief in het leven.

 

 

Inspireren:

Toch is dat leven door haar ziekte flink veranderd. Met haar columns wil Weerman lotgenoten inspireren, maar ook gezonde mensen vertellen over wat er zich in ‘de wereld van de zieken’ zoal afspeelt. “Want als je daar zelf niet mee te maken hebt, heb je daar nauwelijks een idee van”, aldus de Hengelose, die jarenlang voor De Gelderlander werkte. “Terwijl een ziekte voor velen de dagelijkse realiteit is, alleen al één op de twee mensen krijgt tegenwoordig kanker. Het zou daarom heel gewenst zijn wanneer die werelden wat meer tot elkaar komen.”

 

Weerman richt zich bewust niet enkel op kankerpatiënten, maar veel breder op mensen die hun leven door ziekte of gezondheidsproblemen moeten aanpassen. Toch hoort ze regelmatig met enige verbazing aan hoe anderen hun ongemakken bagatelliseren: “We hebben met elkaar een soort hiërarchie in ziektes bedacht, waarbij kanker met stip op nummer één staat. Dat vind ik heel raar, net of al die andere ziektes niks voorstellen. Dan hoor ik iemand zeggen:

 

 ‘Oh jeetje, heb jij kanker? Dan valt mijn diabetes nog wel mee.’ Dan denk ik: wat een onzin! Er zijn mensen die dag in dag uit met reuma moeten leven, weet je hoe zwaar dat kan zijn?”

 

 

Vogels:

Zelf heeft ze haar ziekte naar eigen zeggen geïntegreerd in haar leven. De kuren bepalen het ritme, ze zijn even hardnekkig als noodzakelijk en zorgen voor een continue golfbeweging. Diepe dalen van enkel thuis op de bank kunnen liggen, wisselen af met piekdagen waarop Weerman bijvoorbeeld geniet van haar wandelingen met hondje Krummel. Onderweg neemt ze de natuur meer dan ooit in haar op, een fascinatie voor vogels is de voorbije jaren steeds verder uitgegroeid. Die vogels is ze ook gaan tekenen, ze komen nu terug in haar boek.

 

Dat ze nu tien jaar ziek is, voelt welhaast als een jubileum. “Want ik ben er nog!”, klinkt het. “Dat vind ik zo fijn. Het leven is veel te mooi.” In één van haar columns komt ook het onderwerp ‘kwaliteit van leven’ aan bod. Daarbij stelt Weerman zichzelf de vraag: hoeveel behandelingen wil en kan ik aan? Haar conclusie: ‘Dankzij die heel diepe dalen beleef ik de pieken als supertijden waar zelfs als het regent de zon voor mij schijnt. Eigenlijk geeft elk dal me perspectief op een piek. Zolang dat het geval is, blijf ik het leven omarmen.’

 

Het boek ‘Leven met een ongenode gast’ kost € 15,- bij Shop Melange in Hengelo en bij de lokale boekhandels in de regio.

 

Het boek is ook verkrijgbaar via bol.com voor € 19,75.