Willem (66), zelf ongeneeslijk ziek, helpt om snellere opsporing alvleesklierkanker mogelijk te maken.
Willem Linders kreeg in september 2024 een harde boodschap: alvleesklierkanker. Zijn ziekte is ongeneeslijk. Toch besloot de 66-jarige Geldroppenaar niet alleen patiënt te zijn, maar ook bij te dragen aan wetenschappelijk onderzoek.
Hij werkt mee aan een studie van promovendus Lotte Ewals in het Catharina Ziekenhuis, waarin kunstmatige intelligentie (AI) helpt om tumoren eerder te herkennen op CT-scans. Een bijzondere samenwerking, want het is zeldzaam dat een patiënt zo actief betrokken is bij onderzoek.
Meedenken vanuit patiëntperspectief:
Willem heeft een technische achtergrond. Hij studeerde natuurkunde en bedrijfskunde en werkte jarenlang als adviseur voor kwaliteitsmanagement. Later runde hij met zijn gezin een reisorganisatie. Net toen hij zich vorig jaar had ingeschreven voor een studie sterrenkunde aan de KU Leuven, kreeg hij de diagnose die alles veranderde.
“In plaats van dat ik me bezig ging houden met sterrenstelsels, dacht ik: ik wil me inzetten voor iets waar anderen écht iets aan hebben. Ik heb geen medische achtergrond, maar ik wil meedenken en kijken of we iets kunnen verbeteren”, vertelt Willem.
Zijn rol in het onderzoek van Lotte Ewals is vooral om vanuit patiëntperspectief mee te denken en het onderzoek beter aan te laten sluiten bij de praktijk. “Ik hoef hier niets voor terug. Maar als iemand over een paar jaar sneller wordt geholpen doordat ik iets heb bijgedragen, dan zou dat mooi zijn.”
Wij hebben een patiënt die zich actief mengt in wetenschappelijk onderzoek. Dat is uniek
De Tekst gaat verder onder de Foto:
Willem Linders in zijn kleurrijke huis in Geldrop.
AI als extra paar ogen:
Het onderzoek richt zich op het sneller en beter opsporen van alvleesklierkanker. Tumoren in de alvleesklier zijn vaak lastig te zien op CT-scans. Soms worden ze gemist, waardoor patiënten pas in een laat stadium de juiste diagnose krijgen.
Onderzoekster Ewals legt uit: “Ons AI-model is getraind om subtiele afwijkingen op CT-scans te herkennen die een radioloog misschien over het hoofd ziet. Het doel is om de diagnose sneller en zekerder te stellen, zodat patiënten eerder behandeld kunnen worden.”
Dit onderzoek is onderdeel van een samenwerking tussen het Catharina Ziekenhuis en de Technische Universiteit Eindhoven (TU/e) onder de vlag van e/MTIC (Eindhoven MedTech Innovation Center). Het doel: betere diagnostiek en behandeling van alvleesklierkanker. Meer informatie over dit bredere onderzoek is hier te vinden.
Willem helpt bij de subsidieaanvraag, zodat het onderzoek op grotere schaal kan worden uitgevoerd. Misha Luyer, oncologisch chirurg in het Catharina Ziekenhuis, benadrukt hoe bijzonder Willems rol is: “Wij hebben een patiënt die zich actief mengt in wetenschappelijk onderzoek. Dat is uniek. Willem denkt mee, geeft waardevolle input en zoekt de dialoog op. Hij wil niet alleen zijn eigen verhaal delen, maar ook bijdragen aan verbeteringen voor toekomstige patiënten.”
Ik probeer het zo lang mogelijk vol te houden, maar ik weet hoe dit afloopt. Al wil ik me daar nog niet 1-2-3 bij neerleggen
Samenwerking in de regio:
Willem wordt zelf behandeld in het Anna Ziekenhuis en spreekt vol lof over zijn oncoloog, dokter Linda van de Winkel. Zijn deelname aan onderzoek in het Catharina Ziekenhuis staat daar los van, maar is ook symbolisch voor hoe ziekenhuizen in de regio samenwerken om de zorg te verbeteren. Door krachten te bundelen, worden innovaties sneller ontwikkeld en toegepast.
Ewals: “Als we deze technologie goed kunnen ontwikkelen en implementeren, kan dat een groot verschil maken voor toekomstige patiënten. Snellere herkenning betekent eerder starten met behandelen en mogelijk een betere kans op genezing.”
Vooruitkijken ondanks alles:
Willem weet dat hij niet beter zal worden. Toch blijft hij vooruitkijken. “Ik probeer het zo lang mogelijk vol te houden, maar ik weet hoe dit afloopt. Al wil ik me daar nog niet 1-2-3 bij neerleggen. In Nederland zijn de behandelingen beperkt tot die waarvan de effectiviteit bewezen is en daar kom ik niet voor in aanmerking. Daarom kijk ik ook naar veelbelovende, maar nog experimentele therapieën, die in onder meer Duitsland beschikbaar zijn.”
Zijn grootste hoop? Dat toekomstige patiënten sneller gediagnosticeerd worden, zodat ze een grotere kans hebben op een succesvolle behandeling. Op dit moment is de diagnose vaak afhankelijk van CT-scans, maar die zijn duur en niet overal beschikbaar. Daarom is het belangrijk om ook andere technieken en methodes te ontwikkelen die breder inzetbaar zijn en al in een vroeg stadium een aanwijzing kunnen geven.
Onderzoekers kijken bijvoorbeeld naar tumormarkers: stoffen in het bloed die het beginstadium van bepaalde kankersoorten kunnen signaleren. Als je die in een vroeg stadium kunt detecteren, kun je sneller ingrijpen. Ook echoapparatuur speelt een steeds grotere rol. Door deze techniek verder te verbeteren en op meer plekken beschikbaar te maken, kan een echo dienen als een eerste onderzoeksmethode, nog voordat een dure scan nodig is.
Daarnaast biedt technologie steeds meer mogelijkheden. Denk aan gegevens die je smartwatch of smartphone verzamelt, zoals je hartslag, slaappatronen of gewicht. In de toekomst zijn deze data op te slaan in een ‘digital twin’, een digitale kopie van je lichaam. Wanneer die een zorgwekkende trend ontdekt, kan hij een waarschuwing geven en je aansporen om naar de dokter te gaan.
Bron:; www.catharinaziekenhuis.nl