Verhoogt het gebruik van semaglutide uw risico op schildklierkanker?
Auteur: Mary Ann Liebert, Inc./Genetische manipulatie nieuws
Uit nieuw onderzoek is niet gebleken dat het gebruik van GLP1-RA het risico op schildklierkanker vergroot. Daarmee worden de zorgen die eerdere dierstudies hadden, weggenomen.
Nieuw onderzoek toont aan dat GLP1-RA-medicijnen het risico op schildklierkanker niet vergroten, wat geruststellend is voor gebruikers en artsen.
Uit een nieuw onderzoek, gepubliceerd in het peer-reviewed tijdschrift Thyroid , het officiële tijdschrift van de American Thyroid Association, is geen bewijs naar voren gekomen dat het gebruik van glucagon-achtige peptide-1-receptoragonisten (GLP-1 RA's) verband houdt met een verhoogd risico op schildklierkanker.
Wat zijn GLP1-RA's?
Glucagon-like peptide 1 receptor agonisten (GLP1-RAs) zijn incretine-gebaseerde glucoseverlagende medicijnen die vaak worden gebruikt bij de behandeling van diabetes type 2 en obesitas. Ze werken door de werking van glucagon-like peptide-1 na te bootsen, een hormoon dat van nature vrijkomt uit de darmen na het eten. GLP1-RAs helpen de bloedglucosespiegels te reguleren door:
- Stimuleert de afgifte van insuline door de alvleesklier wanneer de bloedglucosewaarden verhoogd zijn.
- Vertraagt de maaglediging, waardoor een vol gevoel ontstaat en de eetlust afneemt.
- Vermindering van de glucagonafgifte, waardoor de glucoseproductie in de lever afneemt.
Waarom waren er zorgen over schildklierkanker?
De eerste zorgen over schildklierkankerrisico's die verband houden met GLP1-RA's kwamen voornamelijk voort uit preklinische dierstudies. Bij knaagdieren werd blootstelling aan bepaalde GLP1-RA's geassocieerd met een verhoogde incidentie van schildklier-C-celtumoren. Deze bevindingen waren voor regelgevende instanties, waaronder de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA), aanleiding om waarschuwingen voor schildklierkankerrisico's op de etikettering van GLP1-RA-medicijnen te eisen.
Professor Anton Pottegård van de Universiteit van Zuid-Denemarken en coauteurs analyseerden databases uit zes landen en vergeleken patiënten met diabetes type 2 tussen 2007 en 2023 op het risico op schildklierkanker onder GLP1-RA-gebruikers vergeleken met dipeptidylpeptidase-4-remmers (DPP-4is). De onderzoekers onderzochten gegevens van 92.497 gebruikers van GLP1-RA en 2.484.408 gebruikers van DPP-4i.
"In deze grote multisite-studie, waarbij gebruik werd gemaakt van gegevens uit zes op de bevolking gebaseerde databases, vonden we geen bewijs dat het gebruik van GLP1-RA geassocieerd wordt met een verhoogd risico op schildklierkanker, met een follow-up variërend van 1,8-3,0 jaar, wat patiënten en clinici enige geruststelling biedt over de veiligheid van deze medicijnen op korte termijn", concludeerden de onderzoekers.
Dit Artikel is vertaalt uit het Engels.