Een diagnose voor prostaatkanker laat onder mannen met een migratieachtergrond vaak lang op zich wachten. Uit een rondvraag bij huisartsen, privéklinieken en ziekenhuizen blijkt dat dat vooral komt door een hardnekkig taboe. En dat terwijl het de meest voorkomende vorm van kanker bij mannen is: in het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis werden er alleen al in 2022 1825 nieuwe patiënten voor behandeld.

Iemand die de gevolgen daarvan van dichtbij meemaakte, is Maureen Tuifort uit Zuidoost. Haar grote liefde, Roy Peroti, overleed afgelopen mei aan prostaatkanker nadat hij jaren lang onderzoek uitstelde. Vijftien jaar geleden werd Roy namelijk al rectaal onderzocht en vervolgens doorverwezen voor verder onderzoek naar prostaatkanker.

Maar omdat Roy het rectale onderzoek onprettig vond, liet hij dat onderzoek nooit uitvoeren. Er gingen jaren overheen totdat hij in 2020 een scan liet maken na pijn in zijn heup. Diezelfde avond, twee dagen voor het hele gezin naar Suriname zou vertrekken voor vakantie, kwam de uitslag: uitgezaaide prostaatkanker.

Toen het te laat was voor Roy kwam het besef dat hij zich veel eerder over het ongemak en de schaamte heen had moeten zetten. "Hij had achteraf natuurlijk veel eerder aan de bel willen trekken", zegt Tuinfort.  "Misschien was hij er dan nog wel geweest."

Weinig kennis:

Het taboe heerst met name bij mannen van Afrikaanse, Surinaamse en Turkse afkomst, vertelt Francis Ikhenemoh, die huisarts is in Zuidoost. Terwijl bij mannen met een Afrikaanse afkomst prostaatkanker juist vaker voorkomt.

Volgens Ikhememoh is er onder de mannen te weinig kennis over de ziekte en de behandeling ervan. Vooral het rectaal onderzoek is iets wat veel mannen tegenstaat. Zo bestaat de misconceptie dat een rectaal onderzoek hand-in-hand gaat met homoseksuele geaardheid.

"Onwetendheid is een groot probleem", zegt Jurgen Boerleider, oprichter van stichting de Gouden Handen. Hij zette de stichting op nadat hij meerdere familieleden aan kanker verloor en merkte dat er nauwelijks over gepraat werd in zijn familie. "Mannen zijn bang voor een rectaal onderzoek. Maar ook angstig dat prostaatkanker hun seksualiteit beperkt, waardoor hun vrouw hen zal verlaten."

Bespreekbaar maken:

Volgens Boerleider lijkt het bij "de witte man" meer bespreekbaar. "Ze durven er met hun familie over te praten en naar de huisarts te stappen met klachten. Terwijl mannen met een migratieachtergrond bang zijn dat hun familie hen niet meer als echte man ziet. Er zit heel veel schaamte."

Volgens dokter Ikhenemoh speelt misinformatie op internet een rol bij de misverstanden. Volgens hem ligt een deel van de oplossing daarom bij huisartsen zelf. "Die moeten hun patiënten daar actiever op aanspreken. Als een man van boven de 45 voor andere klachten bij mij komt, dan probeer ik het op een hele luchtige manier bespreekbaar te maken."

Voor de Video van dit Artikel klik hier