Sietske Bruijne-Hagers (47) kreeg in februari 2018 de diagnose borstkanker. Die onverwachte boodschap bracht haar leven én dat van haar gezin in een achtbaan van onzekerheid en ingrijpende behandelingen. Ze deelt openhartig haar ervaringen — van haar eerste klachten tot het omgaan met een nieuwe, uitdagende diagnose — en wil anderen inspireren om altijd op hun gevoel te vertrouwen.

“Het begon allemaal met pijnklachten in mijn linkerborst. Geen moment dacht ik aan borstkanker; ik ging ervan uit dat je een bult zou moeten voelen, maar dat was bij mij niet het geval. Omdat mijn moeder op jonge leeftijd is overleden aan borstkanker, kwam ik in aanmerking voor vroegtijdige mammografieën. Mijn vader overleed in 2001 ook aan kanker. Ondanks die medische achtergrond was ik geschokt toen een echo en punctie in het ziekenhuis borstkanker bevestigden.

Opluchting:

Gelukkig was ik er op tijd bij, en de behandeling bleek succesvol. Ik onderging een borstbesparende operatie, chemotherapie, immunotherapie en bestralingen. In die periode verloor ik mijn haar volledig, wat een behoorlijke impact op me had. Ik vond fantastische hulp bij de kapsalon He and She Hairsolutions in het Meander Medisch Centrum in Amersfoort. Ridley, de haarwerkspecialist daar, hielp me op een warme en begripvolle manier bij het uitzoeken van een prachtig haarwerk. Voor mensen die in een vergelijkbare situatie zitten, raad ik deze salon van harte aan. Toen ik last kreeg van haarpijn en mijn haar begon uit te vallen, knipte Ridley mijn haar op een zorgvuldige en respectvolle manier kort. Dat vond ik een enorme opluchting.

Dankzij de steun van mijn man, schoonouders, familie en vrienden kwam ik door die zware tijd heen. De behandelingen sloegen goed aan en ik werd schoon verklaard. Ik kon mijn leven weer oppakken, al bleef er altijd een stemmetje in mijn hoofd dat me eraan herinnerde hoe kwetsbaar gezondheid is.

Verschrikkelijke boodschap:

Eind 2020 kreeg ik hevige rugpijn. Aanvankelijk dacht ik niet aan iets ernstigs, maar toen de pijn niet verdween, ging ik naar de huisarts. Mijn ontstekingswaarden bleken schrikbarend hoog, en ik werd met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Daar volgden onderzoeken, en uiteindelijk kwam de oncoloog met een vreselijke boodschap: er waren uitzaaiingen gevonden bij mijn wervels. Opereren of bestralen was niet mogelijk, en mijn prognose werd gesteld op 2 tot 5 jaar, met de waarschuwing dat 50% van de patiënten al binnen een jaar kon overlijden. Het was de meest verschrikkelijke boodschap die ik ooit had gekregen. Het ergste was om dit nieuws aan onze twee dochters te vertellen, die buiten bij het ziekenhuis op ons wachtten.

Sindsdien ga ik om de drie weken naar het ziekenhuis voor chemobehandelingen. De PET-scans zijn tot nu toe goed, en gelukkig is de situatie stabiel.

Stoppen met werken:

Ik heb besloten volledig te stoppen met werken, niet omdat ik niet wilde — ik had een geweldige baan en fijne collega’s — maar omdat ik mijn aandacht wilde richten op andere dingen die me gelukkig maken. Fotograferen in de natuur is al jaren mijn grootste passie. Daarnaast bezoek ik wekelijks het open atelier van het Toon Hermans Huis in Amersfoort, een fijne plek waar praten over ziekte niet hoeft, maar wel kan.

Geniet van kleine momenten:

Wat ik vooral heb geleerd, is hoe waardevol het is om te genieten van kleine momenten. Mijn gezin, vrienden en mijn beste vriendin zijn mijn rotsen. Aan lotgenoten wil ik meegeven: vertrouw op je gevoel. Als je twijfelt, ga naar de huisarts.

De foto bij dit verhaal is gemaakt door fotograaf Harmjan Schuurman tijdens een speciale dag voor lotgenoten. Een bijzondere dag waarop ik hem fijn heb gesproken en deze portretfoto mocht laten maken. In het weekend van 1 en 2 februari jl. vond er bij het MESS in Harderwijk een bijzondere fototentoonstelling plaats, georganiseerd door Stichting Jij Speelt de Hoofdrol. Deze expositie, met de titel ‘Achter Elk Gezicht Een Uniek Verhaal’, bracht de verhalen van mooie, bijzondere vrouwen samen.”

Bron: www.uitgezaaideborstkanker.nl