Sanne (44) heeft ongeneeslijke borstkanker: ‘Nu neem ik de regie over mijn eigen leven’

Sanne (44) kreeg in 2016 de diagnose triple-negatieve borstkanker. TNBC is een agressieve vorm die vaak snel groeit en uitzaait. Door haar verhaal te delen, wil Sanne meer bekendheid geven aan deze vorm van borstkanker. Ook pleit ze ervoor om zelf de regie over je behandeling te nemen.

In samenwerking met Gilead Sciences.

Sanne: “Acht jaar geleden stond ik onder de douche toen ik iets in mijn borst voelde. Mijn man vond dat ik meteen de huisarts moest bellen. De volgende dag voelde de huisarts aan mijn borst. Ze wilde het nog een paar weken aankijken, want, zo zei ze: “In 95% van de gevallen is het hormonaal.” Het zou wel goed komen, dacht ik. Maar dat kwam het niet.

Op de mammapoli:

Na twee weken zat dat knobbeltje er nog steeds. Toen de huisarts me doorstuurde naar het ziekenhuis, zagen ze meteen dat het niet goed was. Al zeiden ze dat niet meteen. Het was oudejaarsdag, ik liep vrolijk rond met het idee dat al dat onderzoek vast niet nodig was. Ze wilden me sparen, bleek achteraf. Maar vijf dagen later was de uitslag onvermijdelijk. Ik had borstkanker. De eerste vraag die ik stelde, was: “Ga ik dood?” Het antwoord van de oncoloog weet ik nog precies: “Nee. We gaan voor totale genezing.” Ik zat met mijn man in een kamertje op de mammapoli. De mamacare-verpleegkundige was erbij, een andere verpleegkundige, en ook nog een student, die even wilde voelen. Achteraf dacht ik: dat is geen handig moment voor iemand die net heeft gehoord dat ze borstkanker heeft. Maar ik liet het maar over me heen komen.

Meer slecht nieuws:

Ik kreeg aanvullend onderzoek en moest onder de scan. Een week later kwam de uitslag, met meer slecht nieuws. Mijn type borstkanker bleek agressief: triple-negatieve borstkanker, ook wel TNBC genoemd. Ik had er nog nooit van gehoord; ik wist überhaupt niet dat er verschillende vormen van borstkanker waren. Mijn oncoloog vertelde dat TNBC agressief is, zich snel uitzaait en relatief vaak voorkomt bij jonge vrouwen. Bovendien is de kans groot dat het terugkomt en zijn er niet veel behandelingen voor.

Toen ik thuis was, wilde ik alles weten over mijn ziekte. Ik had weliswaar van het ziekenhuis een informatiemap meegekregen, maar ik had behoefte aan meer informatie en struinde het internet af. Ik vond een besloten Facebook-groep over TNBC met ervaringen van anderen. Het gaf mij het gevoel dat ik niet alleen was. Ik vond ook een lotgenoot die bij mij in de buurt woont en inmiddels een vriendin is. Dat contact is mij zo dierbaar. We vinden veel herkenning bij elkaar. 

De Tekst gaat verder onder de Foto: 

Behandelingen:

Bron: www.vriendin.nl