Peter van der Sar overleefde slokdarmkanker: ‘Dat stukje appel was mijn redding’.

21-04-2024 17:46

 

 

Een stukje appel dat bleef hangen in de slokdarm. Dát was de klacht die Peter van der Sar uit ‘s-Gravenzande in 2014 deed besluiten om vlak voor een reis naar Turkije toch maar even langs te gaan bij de huisarts. Het bleek zijn redding.

 

 

Inmiddels geniet Peter weer volop van het leven met zijn vrouw.

Inmiddels geniet Peter weer volop van het leven met zijn vrouw.

Foto: PR.

 
 
 
 
 
 
 
 
Peter ging er in eerste instantie vanuit dat het wel los zou lopen. Maar in plaats van op reis, gingen alle alarmbellen af na een endoscopie in het Vlietland Ziekenhuis. De vakantie konden Peter (74) en zijn vrouw Adrie wel op hun buik schrijven. Overleven werd de uitdaging. “Mijn huisarts reageerde zeer adequaat op mijn klachten en stuurde mij meteen door naar Schiedam”, zegt Peter in zijn woning in ‘s-Gravenzande.
 
 

Het was foute boel: slokdarmkanker op de overgang van slokdarm naar de maag

 

“Het was foute boel: slokdarmkanker op de overgang van slokdarm naar de maag. Ik ben het internet op gegaan en schrok me rot: slechts 5% leeft na een paar jaar nog. Mijn geluk was echter dat ik er op tijd bij was. Dat is mijn boodschap ook aan andere mensen: als je klachten krijgt, trek op tijd aan de bel, zodat de kans groter is dat er nog iets aan gedaan kan worden.”

 

 

Traject:

Peter gaat in 2014/2015 een traject in met bestralen en chemokuur, daarna volgt in maart 2015 de operatie. Deze wordt eerst nog bewust een paar weken uitgesteld. Peter legt uit waarom: “De chirurg in het Erasmus MC vroeg mij om mee te werken aan een onderzoek. Door de operatie uit te stellen, kon hij de ontwikkeling van de tumor goed volgen en daardoor zou in de toekomst in bepaalde gevallen mogelijk een minder ingrijpende behandeling afdoende kunnen zijn. Daar werkte ik graag aan mee. Hij verzekerde dat het geen negatieve gevolgen zou hebben en ik vind het belangrijk om de medische wetenschap te kunnen helpen. 

 

 

Consequenties:

Uiteindelijk kreeg ik een halfjaar later een buismaag (zie kader, red.). In mijn geval is de reconstructie goed geslaagd, al zijn er wel enkele consequenties. Zo eet ik meerdere keren per dag een iets kleinere maaltijd. Ook moet ik op tijd eten en drinken. Tijdens het slapen moet ik er altijd voor zorgen dat het hoofd altijd iets hoger ligt dan de maag. De spijsvertering is iets minder perfect, de batterijen zijn daardoor iets sneller leeg. Maar goed, daar is allemaal goed mee te leven. Dus ik ben positief over wat er met mij is gebeurd. Ik hoop dat andere mensen ook zien dat er veel mogelijkheden zijn wanneer ze er op tijd bij zijn.”

 

 

Dankbaar:

En zo staat Peter inmiddels weer volop in het leven en geniet hij samen met zijn vrouw van het leven. Ze doen leuke dingen, zoals samen fietsen en af en toe lekker op vakantie. Peter tot slot: “Na mijn ziekte zijn we het leven nog iets meer gaan waarderen. We maken ons niet zo snel meer druk over onbenulligheden. Ook zijn we gelukkig dichter naar elkaar toegegroeid. Dat is zeker geen vanzelfsprekendheid na zo’n crisis. Daar zijn we ook dankbaar voor.”

 

 

Dit artikel verscheen in Gezond Zijn Beter Worden van 10 april 2024.

 
 
 

Wat is een buismaagreconstructie?


Peter van der Sar onderging in 2015 een buismaagreconstructie. Maar wat is dat eigenlijk? Om de slokdarm te vervangen, wordt een zogeheten buismaag gemaakt. Dit is een buis die wordt gemaakt van de maag. De chirurg maakt een nieuwe aansluiting van de buismaag aan het resterende deel van de slokdarm. Afhankelijk van de locatie van de tumor kan de aansluiting in de borstkasholte of in de hals gemaakt worden. Soms lukt het niet om de maag te gebruiken voor de buismaag. Bijvoorbeeld omdat een groot deel van de maag verwijderd is. Dan gebruikt de chirurg een stuk dikke darm of een stuk dunne darm.
 
 
 
 

De alarmsignalen van slokdarmkanker:


Wat zijn signalen die erop kunnen wijzen dat er zich in het lichaam een slokdarmtumor ontwikkelt?

 

 

  • - gevoel dat eten niet goed zakt;
 
  • - een teerachtige, zwarte ontlasting;
 
  • - langdurige hikklachten;
 
  • - onverklaarbaar gewichtsverlies;
 
  • - pijnlijk en/of vol gevoel in de buurt van het borstbeen;
 
  • - duizeligheid en vermoeidheid;
 
  • - hoesten en verslikken;
 
  • - het braken van bloed.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Terug