Als een ouder ernstig ziek is, kan het moeilijk zijn om dat nieuws te delen met jonge kinderen. Hoe vertel je aan je kinderen wat er precies aan de hand is? Douwe en Mirjam Beckmann uit Eindhoven stonden voor deze vraag toen vader Douwe ongeneeslijk ziek bleek te zijn. Om het lastige gesprek te voeren maakten zij samen een kinderboek: We moeten je iets vertellen. “Al helpt het maar één gezin, dan ben ik al tevreden”, zegt Douwe.

Drie jaar geleden kreeg Douwe de diagnose darmkanker. Na een aantal chemokuren en een operatie in het Catharina Ziekenhuis leek het even beter te gaan, maar in november vorig jaar kregen hij en zijn gezin het bericht dat hij niet meer te genezen is. De kanker was teruggekomen in de lever en de lymfeklieren. “Ik krijg nu alleen nog chemokuren om de groei te remmen”, zegt Douwe.

“Dan komt er het moment dat je het aan je vier kinderen moet vertellen. Voor onze jongste zoon, toen zeven jaar, vonden we dat het lastigste.” Via school en de GGD kregen ze een boek mee. “Dat hielp wel iets, maar omdat het boek over een andere ziekte ging, moesten we alsnog veel uitleggen. Toen ik ’s nachts een keer wakker lag, dacht ik: ‘als ik nu zelf een boek maak dat helemaal past bij een gezinssituatie’.”

Dan komt er het moment dat je het aan je vier kinderen moet vertellen. Voor onze jongste zoon, toen zeven jaar, vonden we dat het lastigste

Hulp:

Douwe en Mirjam verzamelden een team deskundigen om zich heen: een drukker, ICT-specialisten, een tekstschrijver en maatschappelijk werkers. Met hulp van een crowdfundactie haalden ze in een mum van tijd 10.000 euro op. Dat gaf het project een vliegende start.

“We hebben hulp gehad van mijn eigen oncoloog, Irene van Hellemond, en van Stichting Kasam dat gezinnen in vergelijkbare situaties steunt. Iedereen wilde meteen meehelpen.” De tekeningen maakte Douwe zelf. “Daar zit heel veel tijd in, maar elke avond een nieuwe tekening maken was ook een uitlaatklep voor me.” Het resultaat mag er zijn: een boek dat ouders en kinderen helpt om moeilijke onderwerpen bespreekbaar te maken.

Het boek vertelt het verhaal van Job, hondje Harley en hun ouders. Het speelt zich af op het strand, waar Job te horen krijgt dat zijn vader of moeder ziek is. Het boek is beschikbaar in vier scenario’s: Behandeling met een goed vooruitzicht; Behandeling met een onduidelijk vooruitzicht; Ongeneeslijk ziek, met een onduidelijke levensverwachting; Ongeneeslijk ziek, met een overlijden als uitkomst.

“Ouders kunnen ook kiezen of het boek over een vader of een moeder gaat. Dus in totaal zijn er eigenlijk acht versies beschikbaar”, zeg Douwe. “En je kunt de naam van een kind op de band rond het boeken laten afdrukken, om het extra persoonlijk te maken.”

Tips:

Achterin het boek staan tips en hulpmiddelen om gesprekken voor ouders wat makkelijker te maken. “Bijvoorbeeld een ‘schatkistje’ waarin kinderen vragen of tekeningen kunnen stoppen. Zo kunnen kinderen soms beter gevoelens delen, zonder dat ze alles meteen hoeven te zeggen”, zegt Douwe. Ook staat er uitleg in over hoe je als ouder emoties kunt tonen. “En we noemen het ook bewust ‘kanker’. Voor sommige mensen is dat moeilijk. Maar ook jonge kinderen horen dat anders wel via via in hun omgeving.”

De kanker lijkt nu stabiel, maar het is ook moeilijk dat je niet weet hoe lang je nog hebt.

Douwe en Mirjam Beckmann met een van hun vier zonen.

Bron: www.catharinaziekenhuis.nl