Foto: Désirée.

Hoe Désirée de keuze maakte voor een borstamputatie:

Van de 14.500 vrouwen in Nederland die jaarlijks borstkanker krijgen, is 20% jonger dan 50 jaar. Dat lot trof ook Désirée. In 2015, op haar 42ste kreeg ze de diagnose borstkanker in een vroeg stadium. Ze zag meteen in dat borstamputatie en reconstructie voor haar de beste behandeloptie was.

Désirée , tot voor kort HR-manager bij Rotterdam The Hague Airport, liep al een tijdje rond met een bobbeltje in haar rechterborst, maar schonk er weinig aandacht aan. Tot ze een mailtje ontving van een goede vriendin die schreef dat bij haar borstkanker was vastgesteld. 'Zij was 3 jaar jonger dan ik', vertelt Désirée terugkijkend. 'Ik voelde nog eens aan mijn borst en dacht: toch maar naar de huisarts gaan.'

De huisarts dacht niet aan iets ernstigs, maar stuurde Désirée volgens protocol toch meteen door naar de Franciscus Borstkliniek. Een mammografie (röntgenfoto), echo van de borst/oksel en een biopsie (weefselonderzoek) brachten aan het licht dat het bobbeltje een kwaadaardige tumor was. Désirée: 'Borstkanker in een vroeg stadium weliswaar, maar eromheen zaten allemaal kalkspatjes.'

Voorstadium:

Kalkspatjes kunnen goedaardig zijn, maar bij Désirée bleken ze een voorstadium van borstkanker. 'Graad 3, dus vrij agressief', vertelt ze. 'Dat wordt waarschijnlijk een amputatie, zeiden de artsen. Omdat het gebied met de kalkspatjes zo groot was. Ze hebben nog een MRI-scan gemaakt om te kijken of mijn borst toch gespaard kon worden, maar die kalkspatjes zaten echt overal.'

Désirée zag al gauw in dat een borstamputatie voor haar de beste behandeling was. 'Met een borstsparende operatie zou er zoveel van mijn borst weggehaald worden dat er weinig zou overblijven. Plus dat ik 15 keer bestraald zou moeten worden. En dan nog weet je niet zeker of alles weg is. Ik had zoiets van: haal maar snel weg.'

Siliconenprothese:

In 2016, een half jaar na de operatieve verwijdering van haar borst, liet Désirée een borstreconstructie uitvoeren. Vooraf had ze zich door de plastisch chirurg in Franciscus Gasthuis & Vlietland uitgebreid laten informeren over de mogelijkheden op het gebied van borstreconstructie. Ze koos voor een siliconenprothese.' Die zag er mooi uit. En voor mij was deze techniek de makkelijkste en snelste weg. Want voor een borstreconstructie met eigen lichaamsweefsel had ik niet genoeg buikvet.'

Maar een maand of 4 na de borstreconstructie kreeg Désirée hevige gewrichtsklachten en concentratieproblemen. Ook zag ze haar gereconstrueerde borst steeds meer vervormen. Uiteindelijk bleek haar lichaam de siliconenprothese niet te verdragen. Het implantaat werd verwijderd.

Buikvet kweken:

In Erasmus MC werd de borst gereconstrueerd met spierweefsel, huid en vet uit haar buik. Om buikvet te kweken moest ze wel eerst kilo's aankomen. 'Nu heb ik op mijn buik een litteken van heup tot heup. Maar mijn borst is heel mooi geworden. Precies zoals de andere en net echt. Ik voel mij goed en die extra kilo's ben ik alweer kwijt. Hoewel ik nog onder controle ben bij de Franciscus Borstkliniek, merk ik dat ik die ziektegeschiedenis steeds meer kan loslaten. Ik wil er niet steeds meer mee bezig zijn.'

Bron: www.franciscus.nl/borstkliniek/ondersteuning/voorlichting/ervaringen-van-anderen