Ongeneeslijk zieke grensrechter Alberto vecht tegen tranen bij ontroerend eerbetoon.
Persoonlijke verhalen.
Het begint met wat duizelingen, en een paar weken later volgt in het ziekenhuis de harde klap: Alberto Hoenselaar (52) blijkt een hersentumor te hebben, en genezing is niet meer mogelijk. Naast zijn werk en zijn rol als vader van twee zonen is hij ook grensrechter bij het Limburgse Vitesse '08. Zondag, nu het nog enigszins gaat, vlagt hij een bijzondere derby tussen de plaatselijke clubs Vitesse '08 en Milsbeek.
Alberto heeft een grote passie voor voetbal en deze wedstrijd is extra speciaal omdat hij met beide clubs een sterke band heeft. Hij is al 43 jaar lid van Milsbeek en sinds een jaar of vijf ook actief als grensrechter bij Vitesse '08. Waarschijnlijk is dit de laatste keer dat hij deze clubs in actie kan zien. Daarom hebben ze een bijzondere verrassing georganiseerd voor Alberto en zijn gezin.
Afgelopen maanden waren een rollercoaster:
Alberto en zijn vrouw Natascha komen in september in een rollercoaster terecht als hij te horen krijgt dat hij een hersentumor heeft. Daaraan voorafgaand heeft hij al twee maanden steeds erger wordende klachten. Duizeligheid, hoofdpijn, moeite met woorden vinden – het stapelt zich op. "Er waren steeds meer dingen die niet klopten," vertelt Natascha. "Hij rook dingen die wij niet roken. Hij had kippenvel terwijl het heel warm was. En die hoofdpijn… De huisarts gaf hem een pilletje, maar wij wilden een verwijzing naar een neuroloog."
De wachttijd blijkt lang, terwijl de symptomen steeds erger worden. "We dronken koffie bij mijn zus, zij is doktersassistente. Ze zag aan zijn gezicht dat er iets mis was en zei: hij moet meteen naar het ziekenhuis." In de parkeerplaats gaat lopen al moeizaam en in de wachtkamer begint hij wazig te zien. Een CT-scan brengt meteen de harde waarheid: er zit een hersentumor bij zijn hersenstam. "Ik had het wel verwacht," zegt Natascha. "We hadden de symptomen al gegoogeld."
Bijzonder eerbetoon:
Het leven verandert in één klap voor Alberto. Zijn werk in de mestverwerking, dat sinds zijn vijftiende zijn passie is, moet hij opgeven. Sporten mag niet meer, en ook autorijden is verboden vanwege het risico op epileptische aanvallen. Na een ingrijpende hersenoperatie, bestraling en chemo verbeteren sommige klachten. Op dit moment gaat het redelijk goed, maar hoe lang dat zo blijft, is onzeker.
Juist daarom is de actie van de voetbalclubs zo bijzonder, vindt Natascha. "Ik ben dankbaar dat dit nu gebeurt, terwijl hij nog redelijk goed is. De reden is verdrietig, maar nu kan hij er nog van genieten."