Onderzoeken.

26-01-2014 16:02
 

 

Er zijn verschillende onderzoeken mogelijk om afwijkingen aan de maag vast te stellen. Uw arts bepaalt welke onderzoeken in uw geval het meest geschikt zijn. In eerste instantie wordt meestal een gastroscopie (kijkonderzoek van de maag) gedaan. Als de arts tijdens dit onderzoek afwijkingen aantreft, zal hij kleine hapjes weefsel (biopten) wegnemen. Deze worden vervolgens onder de microscoop onderzocht om afwijkende cellen aan te tonen of uit te sluiten.
Meestal zal de arts ook uw bloed laten onderzoeken. Op die manier kan bloedarmoede aangetoond worden. Dit kan duiden op langdurig bloedverlies uit de maag. De uitslag van bloedonderzoek geeft bovendien een beeld van uw lichamelijke conditie.


Als de diagnose maagkanker is:


Als na de gastroscopie blijkt dat u maagkanker heeft, wordt er extra onderzoek gedaan. Dit is nodig om te bekijken hoe ver de tumor zich heeft uitgebreid. De tumor kan bijvoorbeeld door de wand van de maag zijn gegroeid, of zelfs al in de omliggende organen. Ook kunnen er uitzaaiingen elders in het lichaam zijn. De arts moet onderzoeken in welk stadium uw ziekte is. Dit is erg belangrijk, omdat het stadium van de ziekte grotendeels bepaalt welke behandeling mogelijk is. Afhankelijk van de uitslagen van deze extra onderzoeken, zal de arts een behandeling voorstellen.


 


Gastroscopie:

Een gastroscopie is een kijkonderzoek van de binnenkant van de slokdarm, maag, en het eerste deel van de dunne darm: de twaalfvingerige darm. Met een gastroscopie kan de arts meer te weten komen over de oorzaak van uw klachten. Het onderzoek wordt gedaan met behulp van een gastroscoop. Dit is een dunne flexibele slang waaraan een lampje en een cameraatje zijn bevestigd. De arts brengt de slang via uw mond en keelholte in de slokdarm, maag en twaalfvingerige darm. De beelden van de camera worden op een beeldscherm bekeken. De arts kan tijdens een gastroscopie met speciale instrumenten hapjes weefsel (biopten) nemen. Deze worden vervolgens onder een microscoop nader onderzocht.


 


Endo-echografie:

Met een endo-echografie (ook wel kortweg een endo-echo genoemd) kan de arts de grootte van de tumor in de maag bepalen. Dit onderzoek is eigenlijk een inwendige echo die wordt uitgevoerd tijdens een gastroscopie. Aan het uiteinde van de endoscoop zit een klein echoapparaat. Hiermee wordt de maag en de omgeving van de maag van binnenuit in beeld gebracht. De beelden worden getoond op een beeldscherm. Met dit onderzoek kan de arts bekijken hoe ver de tumor door de maagwand is gegroeid.

Roesje
Tijdens een endo-echo kan de arts een biopt nemen. Hierbij neemt hij wat weefsel weg van omliggende lymfeklieren. Dit weefsel wordt onder de microscoop verder onderzocht. Voor een endo-echografie moet u nuchter zijn. Het onderzoek gebeurt vaak met een roesje. Door het roesje bent u wat slaperig en voelt u minder. U kunt echter nog wel reageren op aanwijzingen die de arts geeft. U merkt er daarom heel weinig van. Het nemen van het biopt doet ook vrijwel geen pijn. Als u een roesje krijgt, mag u die dag niet zelfstandig aan het verkeer deelnemen. Het is daarom verstandig iemand mee te nemen naar het ziekenhuis.


Bloedonderzoek:

De arts kan verschillende zaken onderzoeken door middel van bloedonderzoek. Het is belangrijk om te zien of u last heeft van bloedarmoede aangezien dit kan ontstaan door bloedverlies in de maag. De uitslag van het onderzoek geeft de arts ook belangrijke informatie over uw lichamelijke conditie. Het kan echter geen maagkanker aantonen.


Carcino-embryonaal antigeen.


CEA staat voor Carcino-embryonaal antigeen. Dit is een zogenaamd ‘tumor geassocieerd’ eiwit. CEA wordt bepaald door het afnemen van een buisje bloed. Een CEA wordt aangevraagd als de arts vermoedt dat uw symptomen wijzen op een vorm van kanker. CEA kan namelijk bij verschillende soorten kanker verhoogd zijn.
Er zijn echter ook goedaardige aandoeningen, zoals ontstekingen in de darm of lever, waarbij CEA verhoogd kan zijn. Bij rokers is er daarnaast vaak een hogere CEA-waarde dan bij niet-rokers. CEA is daarom niet betrouwbaar voor het stellen van een diagnose. Dit bloedonderzoek zal daarom altijd gedaan worden in combinatie met andere onderzoeken.

CEA-bloedonderzoek kan wel een maatstaaf zijn voor de uitgebreidheid van kanker. CEA is namelijk vooral verhoogd als er sprake is van uitzaaiingen.


 


Borstfoto:

Een borstfoto, ook wel X-thorax, is een standaard röntgenfoto van de borstorganen (o.a. de longen). Maagkanker kan uitzaaiingen veroorzaken in de klier van Virchow (een klier aan de linkerkant van het lichaam, onder het sleutelbeen), de lever en de longen. Een borstfoto wordt gemaakt om uitzaaiingen op te sporen of uit te sluiten.


 


Echografie:

Als maagkanker wordt vastgesteld, wordt er meestal een echografie gemaakt van uw bovenbuik en uw hals. Een echografie (echo) is een beeldvormend onderzoek, waarbij gebruik gemaakt wordt van geluidsgolven. Tijdens het onderzoek ligt u op een onderzoekstafel. Uw huid wordt van tevoren ingesmeerd met een soort gel, die geluidsgolven goed geleidt. De arts beweegt het echoapparaat over de huid van uw buik en uw hals. Het echoapparaat is een apparaat dat geluidsgolven uitzendt, en de teruggekaatste geluidsgolven weer opvangt. De verschillende soorten weefselstructuren kaatsen de geluidsgolven ieder op een andere manier terug. Hierdoor wordt een beeld gevormd. Deze teruggekaatste geluidsgolven worden vervolgens weergegeven op een beeldscherm.


Uitzaaiingen opsporen.


Door middel van een echografie kunnen eventuele uitzaaiingen in uw lever worden opgespoord. Ook kunnen klieren in de hals worden onderzocht. Een echografie wordt soms ook gebruikt om vocht in de buikholte op te sporen. Dit kan duiden op uitzaaiingen op het buikvlies. Het onderzoek is niet geschikt om de maag zelf te onderzoeken.

Een echografie is een eenvoudig en pijnloos onderzoek.


 


Laparoscopie:

Met een laparoscopie (kijkoperatie) kan de arts de binnenkant van de buik goed bekijken en eventuele biopten nemen. Voor een laparoscopie krijgt u een algehele narcose.

Bij een laparoscopie wordt er als eerste een sneetje gemaakt in de buik, onder de navel, waardoor CO2-gas wordt ingeblazen. Dit gas is onschadelijk en wordt door uw lichaam weer uitgescheiden. Het zorgt ervoor dat uw buikwand van de interne organen wordt gescheiden, zodat de chirurg voldoende ruimte en zicht heeft tijdens de laparoscopie.
De chirurg maakt in totaal 3 tot 6 kleine sneetjes. Hierdoor worden dunne buisjes ingebracht. Door deze buisjes worden een camera en de chirurgische instrumenten geleid. Kort na de operatie kunt u door het gebruik van CO2-gas een prikkelend, pijnlijk gevoel in de schouders hebben. Dit verdwijnt vanzelf weer.


 


CT-scan:

Een CT-scan (computertomografie) wordt gedaan met röntgenstralen. Via een ader in de arm spuit de arts contrastvloeistof in. Organen zijn dan duidelijk zichtbaar op de röntgenafbeeldingen. U wordt langzaam door de scanner (een grote kokervormige buis) geschoven, terwijl er ondertussen heel veel foto’s gemaakt worden. Deze afbeeldingen zijn allemaal dwarsdoorsneden van het lichaam. Door deze afbeeldingen achter elkaar te leggen krijgt de arts een beeld van de ligging en de bouw van organen.

Een CT-scan wordt meestal gedaan om eventuele uitzaaiingen op te sporen.


 


PET-scan:

De PET-scan kan worden uitgevoerd om uitzaaiingen elders in het lichaam aan te tonen. Kankercellen hebben meestal een verhoogde stofwisseling. Dat betekent dat ze in vergelijking met normale cellen veel suiker verbruiken. Voorafgaand aan het onderzoek wordt een kleine hoeveelheid radioactief suiker in uw bloed gespoten. Sneldelende cellen, zoals kankercellen, zullen meer van het geïnjecteerde radioactieve suiker opnemen. De radioactiviteit zorgt ervoor dat de opname van de glucose te zien is op de PET-scanner. Zo kunnen uitzaaiingen worden opgespoord.

De suikeroplossing wordt via een ader in uw arm ingespoten. Daarna moet u even wachten, zodat de suikeroplossing door het hele lichaam verspreid kan worden. Vervolgens kunnen foto’s gemaakt worden door de scanner.

Voorafgaand aan het onderzoek mag u zes uur lang niets eten. U mag ook geen dranken gebruiken die suiker bevatten.


 


 

Bron:    www.maagkanker.info