Kim Hoogzaad (35) kreeg de diagnose endeldarmkanker en maakte zich een jaar geleden op voor een reeks bestralingen en chemotherapie. De operatie was toen net achter de rug. Nu, 12 maanden later is ze kankervrij, voelt ze zich fit én is er een bruiloft aanstaande. “Na een jaar vol ziekenhuisbezoeken én na mijn revalidatie voel ik me weer mezelf.”

Kim kwam in 2023 terecht bij het Catharina Kanker Instituut nadat het negen maanden duurde voordat ze door werd verwezen door de huisarts. “Ik kreeg steeds te horen dat ik te jong was om darmkanker te hebben. Het was ook gek, want ik was fit, sportte veel, rookte niet en dacht dat ik hartstikke gezond was.”

Bloed bij de ontlasting verraadde dat er wat aan de hand was, maar aan kanker dacht de huisarts niet. “In het Catharina Ziekenhuis bleek al snel dat ik een tumor van vier centimeter in mijn endeldarm had.” Eind 2023 werd die verwijderd. Zo’n operatie betekent in verreweg de meeste gevallen dat een patiënt een stoma krijgt. “Dat was mijn grootste angst. Die wilde ik écht niet. Gelukkig hoefde ik die uiteindelijk ook niet.” Kim kwam in aanmerking voor een ESD-behandeling en kreeg vervolgens chemoradiotherapie. Een behandeling die maar in een klein aantal ziekenhuizen in Nederland wordt gegeven.

De verhalen rondom de behandelingen, de revalidatie, het leven van een jonge moeder én de psychisch zware tijd deelde ze allemaal op Instagram. “Bewust. Ik heb zo vaak gehoord ‘jij bent toch veel te jong voor darmkanker’. Voor het herkennen van die groep jonge patiënten mag meer aandacht zijn. Daar rust nog veel te veel taboe op. Al help ik met mijn verhaal maar één iemand, dan is het al goed.”

Schoon:

De behandelingen liggen nu alweer maanden achter haar. Drie nacontroles zijn er dit jaar geweest. De laatste was half november. “Ik zal nooit meer helemaal onbezorgd zijn, maar langzaam verdwijnt de ziekte naar de achtergrond.  De afgelopen maanden heb ik een revalidatietraject gevolgd. Samen met nog een aantal andere dertigers die darmkanker hebben gehad. Dat was heel waardevol. Mensen met dezelfde problemen, vragen en ervaring. Wij begrijpen elkaar daar zoals niemand anders ons kan begrijpen. Ook nu de revalidatie afgerond is, zien wij elkaar nog steeds. ”

Dat contact is een van de meest waardevolle zaken van afgelopen jaar. “Net als dat je het leven écht anders gaat zien. Meer focus op gezin, familie en vrienden, maar ook minder zorgen bij kleine dingen. Voor mijn vriend en onze kinderen was het ook heel heftig. De gedachten dat de kinderen geen moeder meer zouden hebben vond ik héél zwaar. Dat was echt een drijfveer om op slechte dagen verder te kunnen. Nu dit allemaal voorbij is, wil ik weer terug naar het normale leven. Niet meer dat meisje met kanker zijn, maar gewoon weer Kim.”

Voorlopig is het aftellen naar 11 januari 2025. De dag van de bruiloft. “Ik ben gevraagd tussen de operatie en de behandelingen in, precies een jaar geleden dus. Ik ben ervan overtuigd dat me dat geholpen heeft. Het was die stip aan de horizon waarop ik weer gezond wilde zijn. Als ik tussen de bestraling en chemo’s op de bank lag, dan kon ik op Pinterest aan de slag voor de bruiloft. Nog een paar weken en dan wil ik stralen in mijn jurk. Helemaal gezond.”

In de laatste weken van het jaar blikken we terug met artsen, onderzoekers en patiënten die een bijzonder 2024 hadden en kijken we vooruit naar wat 2025 brengt.