Mantelzorg onder druk door WOZO plannen.
Auteur: marjolijnbruurs - mantelzorgelijk.nl
Het WOZO-programma, dat gepresenteerd wordt als een ‘reddingsplan’ voor de ouderenzorg, leidt god zegedank tot groeiende kritiek vanuit verschillende hoeken. Hoewel de intentie van het programma is om ouderen langer thuis te laten wonen en de zorg toekomstbestendig te maken, benadrukken critici dat de uitvoering vooral neerkomt op bezuinigingen en verschuivingen van verantwoordelijkheden. Dit brengt aanzienlijke negatieve gevolgen met zich mee, met name voor mantelzorgers.
De kern van het WOZO-programma:
Het plan stimuleert ouderen om zo lang mogelijk zelfstandig thuis te blijven wonen, ongeacht hun zorgbehoefte. Tegelijkertijd wordt het aantal beschikbare plaatsen in verpleeghuizen beperkt, zelfs terwijl de vergrijzing juist een grotere vraag naar intensieve zorgvoorzieningen voorspelt. De focus lijkt daarmee te verschuiven van collectieve zorg naar een grotere verantwoordelijkheid voor individuele gezinnen en mantelzorgers.
De impact op mantelzorgers:
De gevolgen van het WOZO-programma raken mantelzorgers direct en op verschillende manieren:
- Toenemende zorgdruk: Mantelzorgers worden geconfronteerd met een grotere zorglast omdat professionele zorg steeds later of helemaal niet beschikbaar is. Dit geldt vooral voor de zorg van ouderen met complexe zorgbehoeften.
- Gebrek aan ondersteuning: Hoewel langer thuis wonen wordt aangemoedigd, wordt er niet voldoende rekening gehouden met de ondersteuning die mantelzorgers nodig hebben. Veel gemeenten kampen met beperkte budgetten, waardoor de toegang tot hulp en respijtzorg wordt bemoeilijkt.
- Emotionele belasting: Het gevoel van verantwoordelijkheid en het gebrek aan alternatieven leiden tot stress, schuldgevoelens en een verhoogd risico op overbelasting. Mantelzorgers voelen zich vaak alleen gelaten in de zorg voor hun naasten.
- Financiële gevolgen: De toenemende kosten van mantelzorg, zoals eigen bijdragen, reiskosten en vooral gemiste werkuren/inkomsten, drukken zwaar op mantelzorgers. Dit probleem wordt versterkt doordat er geen extra financiële steun wordt geboden.
Kritiek vanuit de zorgsector:
Veel organisaties, waaronder belangenbehartiger MantelzorgNL, hebben hun zorgen uitgesproken over de richting van het beleid. Zij waarschuwen dat het plan niet alleen de druk op mantelzorgers verhoogt, maar ook het welzijn van ouderen in gevaar brengt. Er is bovendien kritiek op het gebrek aan betrokkenheid van zorgpartners bij de ontwikkeling van het beleid. Dit leidt tot een situatie waarin de realiteit van mantelzorg en de behoeften van ouderen onvoldoende worden meegenomen.
We kunnen dus eigenlijk wel concluderen dat het WOZO-programma in zijn huidige vorm een groot beroep lijkt te doen op de inzet en vooral het incasseringsvermogen van mantelzorgers, zonder hen daar voldoende in te ondersteunen.
Terwijl de overheid inzet op efficiëntie en kostenbesparing, groeit de zorgdruk en nemen de risico’s op overbelasting alleen maar toe. Wat moet er gebeuren om tot het kabinet door te dringen dat er nu met een noodgang maatregelen moeten worden genomen om mantelzorgers te ondersteunen met financiële regelingen, toegankelijke respijtzorg en duidelijke grenzen aan de verantwoordelijkheden die zij geacht worden te dragen? Toch maar staken en naar het Malieveld?
Bron: www.mantelzorgelijk.nl