Auteur: Matthijs Gemmink - nhnieuws.nl/nieuws

Leontine Reitsma is nog maar 23 jaar oud als er een gek puistje op haar gezicht verschijnt. Van huidkanker had ze nog nooit gehoord. Maar als er een stukje huid wordt weggenomen voor onderzoek komt al snel het slechte nieuws. Inmiddels is ze al zo'n acht keer geopereerd en ziet ze het als haar taak om anderen te waarschuwen voor de kracht van de zon.

Foto: NH Media.

Op de oude kade van Willemsoord in Den Helder vertelt Leontine Reitsma haar verhaal. De zon schijnt fel, dus draagt ze kleren met lange mouwen en heeft ze een hoed op. Ze weet zichzelf goed te beschermen en ziet zich inmiddels ook als een ambassadeur in de strijd tegen huidkanker om anderen te behoeden. 'Smeren is weren' heeft ze als slogan overgenomen van de dermatologen en de Huidkankerstichting.

"Vanaf mijn 23ste heb ik bijna elk jaar wel iets in mijn gezicht gekregen. Je schrikt je rot. Het woord kanker is heel groot. Je denkt meteen 'hier ga ik dood aan'. En je kunt natuurlijk ook echt doodgaan aan huidkanker. In mijn geval had ik gelukkig geen chemotherapie nodig en konden ze alles wegsnijden. Inmiddels ben ik zelf een soort dermatoloog omdat ik de plekken bij mijzelf herken."

Wie de Kankeratlas erop naslaat, ziet het meteen. Noord-Holland Noord kleurt vuurrood als het om melanomen gaat, de meest agressieve vorm van huidkanker. Dit gebied is landelijk gezien het epicentrum van huidkanker. Dat is deels te verklaren doordat de regio sterk is vergrijsd en door de vele zonuren, wonen aan de kust en werken in de buitenlucht.

Zelf is Leontine natuurlijk heel bewust van de gevaren van de zon, het hele jaar door gebruikt ze factor 50. Ook haar vrienden en familie zit ze daarmee op de huid. 

"Blijf je altijd insmeren. Dat is ter voorkoming van deze ellende, want die gun ik niemand"

Leontine Reitsma.

Toch lijkt 'smeren' nog niet voor iedereen de gewoonste zaak van de wereld. "Ik zie de stranden vol liggen, ook in Italië en Spanje bijvoorbeeld. Ook tijdens de meeste heftige uren tussen tussen 12 en 15 uur. Ik wijs niet met het vingertje maar wil iedereen echt van harte aanraden om dan onder een parasol te gaan liggen. En blijf je altijd insmeren. Dat is ter voorkoming van deze ellende, want die gun ik niemand."

Met haar rode haar en blanke huid is Leontine extra gevoelig voor de zon. Toch moeten mensen niet denken dat alleen dit huidtype in de gevarenzone zit. "Mensen met weinig pigment zijn de eerste slachtoffers van huidkanker, maar het kan iedereen treffen. Toen ik jong was zag je het vooral bij oudere mensen die bijvoorbeeld in Indonesië hadden gewerkt. Maar het komt hier nu ook steeds vaker voor. De Uv-straling is ook heftiger door de klimaatverandering. Die arme huidjes, denk ik dan."

Beperkt:

"Ik voel me aan het begin van de zomer altijd heel erg beperkt en moet ik even slikken. Ik heb een dochter van 17, een mooie meid met gelukkig een andere huid. Zij kan zich vrijer bewegen en gaat lekker naar het strand. Dat heb ik vroeger heel veel gedaan, ik ben enorm verbrand geweest en ben hier dus ook debet aan."

"Het feit dat het nu nog steeds weer terug komt, ondanks dat ik nooit meer in de zon kom, is heftig. Dat is iedere keer weer even slikken en verwerken. Bij elk plekje moet je weer plannen maken: wordt het chemo crème, wordt het versnijden. En dat een leven lang."

Bekijk hier het persoonlijke verhaal van Leontine.