Kurkuma, krachtig kruid tegen kanker.
Kurkuma en in het bijzonder de stof curcumine die in kurkuma zit, krijgt steeds meer belangstelling vanuit medische hoek. Kurkuma is een bijzonder kruid dat onderdeel uitmaakt van kerrie.
Het wordt in de oosterse keuken veel gebruikt. Ook wordt kurkuma al eeuwenlang in de oosterse geneeskunde toegepast. En terecht, zo blijkt uit steeds meer wetenschappelijk onderzoek naar kurkuma, curcumine en curcuminoïden. Uit recent onderzoek blijkt zelfs dat curcumine een breed scala van gunstige effecten heeft op kanker. Mogelijk veel breder dan chemotherapie, en zonder de giftige bijwerkingen voor kankerpatiënten.
Kurkuma is ook bekend onder de namen: Geelwortel, Koenjit, Indische saffraan en Turmeric (Engels)
Wat is kurkuma?
Kurkuma is een 'gewoon' keukenkruid dat vooral veel wordt gebruikt in de oosterse keuken. Het is een belangrijk onderdeel van kerrie (een mix van vele kruiden). Kurkuma zorgt voor de gele kleur van gerechten en geeft een mild bittere smaak. Het wordt ook wel gebruikt als kleurstof (E100).
Curcuma longa:
Er bestaan wel tachtig verschillende soorten kurkumaplanten. De meest gebruikte en meest veelbelovende als het gaat om medisch gebruik is curcuma longa. Deze plant is familie van de gemberplant, waarvan de wortel ook culinair en medicinaal wordt gebruikt. De sterkst werkzame stof uit de wortel van de curcuma longa is curcumine. Curcumine is dan ook de stof die onderwerp is van diverse onderzoeken naar de medische toepassing van kurkuma.
Opneembaarheid van kurkuma:
De opname van kurkuma in het lichaam is helaas erg laag. Wanneer het in het eten zit, nemen we er maar een zeer beperkt deel van op. Dat komt omdat een groot deel al wordt afgebroken en/of onwerkzaam gemaakt in de darm, maar ook omdat de opname door de darmcellen zeer beperkt is en tenslotte blijkt ook de lever een groot deel van de opgenomen stoffen af te breken. Uit dieronderzoek is gebleken dat de stof wel heel geschikt is voor plaatselijke behandeling: op vrijwel alle kankers van het maag-darmsysteem heeft kurkuma een gunstige invloed. Maar voor de verdere werking in het lichaam is een goede opname essentieel.
Uit onderzoek is gebleken dat de toevoeging van een kleine hoeveelheid zwarte peper (dankzij de stof piperine) de opname vele malen verhoogt; volgens sommige berichten tot wel 2000 maal, hoewel dit niet waarschijnlijk lijkt op basis van andere studieresultaten.
Een andere manier is het oplossen van kurkuma in vet of het direct binden van kurkuma aan vetmoleculen. Ook hiermee wordt de opname verbeterd en zo de beschikbaarheid in het lichaam vergroot. De meest veelbelovende techniek lijkt momenteel het insluiten van kurkuma in kleine vetbolletjes, liposomen. Hierdoor wordt afbraak voorkomen en de vetbolletjes worden als geheel opgenomen. Pas in de lever komt dan de kurkuma het eerste echte obstakel tegen voordat het in de algemene bloedbaan komt, en dat kan - op theoretische gronden - dan leiden tot veel betere bloedspiegels. Waardoor tumoren beter bereikbaar worden voor grotere hoeveelheden kurkuma.
Dosering:
In diverse studies is ook geprobeerd de optimale dosering van kurkuma te vinden als het gaat om de behandeling van kanker. In veel dierstudies komt men vooralsnog uit op een ideale dosering van 1% van het voedsel. Voor een volwassene komt dat neer op 6 tot 10 gram kurkumapoeder per dag. Maar kurkuma is enigszins bitter en in die hoeveelheid dus niet erg smakelijk. Het gebruik van capsules is dan een mogelijkheid, maar dat is meteen een stuk prijziger. Tot dusverre is het helaas wel zo dat ook met 10 gram kurkuma (of een of meer capsules geconcentreerde curcumine of curcumoïden) te lage bloedspiegels worden bereikt om een vergelijkbaar effect als chemo te bereiken.
Zelf kurkuma preventief gebruiken?
Kurkuma kan zeker gebruikt worden om de kans op kanker te verminderen. Uit alle onderzoeken tot dusverre is gebleken dat kurkuma een veilige stof is. Hoeveel er preventief precies nodig is, weten we nog niet, maar elke dag een paar gram lijkt een redelijke schatting. Om de opname te verbeteren en de smaak te verzachten kunt u het volgende doen: kurkuma mengen met gemalen zwarte peper (1-2%), een paar lepels (lijnzaad- of olijf)olie en wat yoghurt. Eventueel kunt u als smaakmaker een beetje honing of liever stevia toevoegen. U kunt dit dagelijks gebruiken, bij het ontbijt of het avondeten.
Meer onderzoek nodig! Helpt u mee?
De toepassingen van kurkuma tegen kanker zijn dus veelbelovend. Maar er zijn nog onvoldoende wetenschappelijke gegevens over het effect bij mensen met kanker, waardoor het ook nog niet veel wordt toegepast. Het probleem is, dat dit soort onderzoek ook nauwelijks plaatsvindt. En dat heeft helaas alles met geld te maken. Kurkuma is namelijk 'niet-patenteerbaar'. Dat wil zeggen: op kurkuma is - net als op veel natuurlijke stoffen - geen patent meer aan te vragen. Daarmee is de verkoop niet exclusief voorbehouden aan degene die het onderzoekt. Kurkuma is met andere woorden niet commercieel lucratief.
Verreweg het meeste wetenschappelijke onderzoek naar nieuwe middelen wordt dan ook verricht door de farmaceutische industrie. Zij verdient veel geld aan kankerbehandelingen, en is dus gemotiveerd er onderzoek naar te verrichten. Maar de aandacht gaat daardoor wel eenzijdig naar patenteerbare vaak chemische middelen. Daarmee blijft een groot terrein in de strijd tegen kanker braak liggen. Alleen het moeizaam gesponsorde onderzoek aan universiteiten biedt daarom kansen.
Daarom is uw hulp hard nodig! Met uw bijdrage kan het noodzakelijk onderzoek naar kurkuma plaatsvinden. Alleen dan kan voldoende bewijsmateriaal worden verzameld voor de toepassing van kurkuma, als een van de belangrijkste antikanker middelen van deze tijd! Doet u mee? Wij zijn al begonnen!
Kurkuma: meer dan kankerbestrijder alleen:
Vanwege de vele werkingsmechanismen is kurkuma niet alleen toepasbaar tegen kanker. Ook bij de ziekte van Alzheimer (dementie), gewrichtsklachten en diverse ontstekingen zijn al goede resultaten geboekt. Niet voor niets wordt kurkuma in de Indiase volksgeneeskunde (Ayurveda) al duizenden jaren gebruikt als geneesmiddel.
Bron: www.tegenkanker.nl