Karin Schrijft: Anderhalf jaar na de Bloemenkraal.
Anderhalf jaar nadat Nienke (18) klaar was met haar behandelingen, maak ik de balans op. Hoe staan we ervoor? Wat heeft de ziekte van Nienke ons gekost, wat heeft het ons gebracht?
Ik zie onszelf nog binnenkomen in het Prinses Máxima Centrum in maart 2023. Onwetend, nog geen idee waar we in beland waren. Nu als oudersteuner zie ik andere gezinnen met dezelfde blik het centrum binnenwandelen. Een aantal dagdelen per maand ben ik te vinden achter de balie van de Vereniging Kinderkanker Nederland in de hal van het Prinses Máxima Centrum. Wat voelt het fijn om er voor hen te zijn, om ervaringen te delen. Dat is een van de mooie en waardevolle dingen die ik heb overgehouden aan het ziekzijn van Nienke. Gesprekken waarin je niets hoeft uit te leggen. Gesprekken met wildvreemden die niet vreemd aanvoelen. Want ze voelen je, ze herkennen wat je met hen bespreekt. Het is niet gek of afwijkend.
Pijn:
Anderhalf jaar na de Bloemenkraal gebeuren er ook vervelende dingen. Nienke moest weer een MRI. De zeer pijnlijke voeten, knieën en lage rug die haar dagelijks belemmeren zorgen ervoor dat men haar toch even wil checken. Het zorgt voor spanning. Stel dat ze kankercellen gaan vinden? Of is het blijvende schade van de chemokuren? Hoe groot is de schade? Op welke plekken bevindt zich deze schade? Uit de MRI blijkt dat Nienke botnecrose heeft. Een bekende aandoening na lymfeklierkanker dat vanzelf over moet gaan. Fysio heeft weinig meerwaarde. Ze kan wel pijnstilling slikken. Een behoorlijke opluchting.
Toch doet het me pijn haar zo te zien. Ook om dat ze er niet over wil praten, zoals bijvoorbeeld in de klas. ‘Want’, zegt ze, ‘ze snappen me toch niet en zeggen dat ik me aanstel.’ Terwijl mentale en fysieke problemen steeds meer en vaker de kop op steken. Wij zien een achttienjarige, stoere meid waarbij de sprankeling in haar ogen er soms eventjes is maar vaak ook niet. Omdat ze niet meer kan doen wat ze altijd deed voor ze ziek werd. En daar moeten we mee leren omgaan, maar hoe? Het heeft een enorm impact. Op ons als gezin, op een ieder van ons individueel, maar ook in de relatie tussen broer en zus zitten barstjes.
'Wij zien een achttienjarige, stoere meid waarbij de sprankeling in haar ogen er soms eventjes is maar vaak ook niet. Omdat ze niet meer kan doen wat ze altijd deed voor ze ziek werd. En daar moeten we mee leren omgaan, maar hoe?'
Leerschool:
Liefde:
En zo zie ik hoe ons leven als een sneltrein is vertrokken, door dendert, af en toe vaart mindert, soms zelfs ontspoord, maar ook weer op de rails komt. Met vallen en opstaan, met grote pieken en diepe dalen. Met ruzies, tranen maar ook enorme liefde. Want één ding is duidelijk geworden; onze liefde voor elkaar en onderling is sterker dan ooit ♡ .
Karin Bloemheuvel:
Karin is getrouwd met Jan en de trotse moeder van Michael (20) en Nienke (18).
Op 10 maart 2023 kreeg Nienke de diagnose lymfeklierkanker. Vanaf dat moment is haar en hun leven op veel vlakken ingrijpend veranderd.
Bron: www.kinderkankernederland.nl/nieuws