In het been van Terneuzen-voetballer Bert den Hamer groeide een grote tumor: ‘Vanaf nu ben je kankerpatiënt’.
Auteur: Juriën Dam - pzc.nl/amateurvoetbal
Bert den Hamer zit midden in zijn revalidatie. Na bestralingen en de verwijdering van een tumor uit zijn been hoopt hij ooit weer te kunnen voetballen.
Foto: Boaz Timmermans.
‘Geblesseerd’
Als aanvoerder van zaterdag-tweedeklasser Terneuzen had hij toen ook al trainer Hubert van den Hemel op de hoogte gesteld. Die vertelde vervolgens een aantal weken achtereen tegen zijn spelersgroep dat Den Hamer geblesseerd was. ,,Maar na een tijdje zei Hubert dat hij dit ook niet lang meer kon volhouden tegenover de groep. Ik ben ook niet iemand die als hij geblesseerd is opeens z’n gezicht niet meer laat zien.”
Dat klonk inderdaad ongeloofwaardig na al die voetbaljaren. De speler die van oorsprong uit Breskens komt, trok langs clubs als Breskens, Cercle Brugge (maar liefst twaalf jaar), Hoek, Eeklo, Terneuzen, Kloetinge en Zelzate. Bij de Belgische profclub Cercle Brugge streek hij zelfs al op zijn negende neer, z’n moeder was bij zijn elftallen zelfs een aantal seizoenen de verzorgster. Den Hamer schuurde er een tijdje tegen het eerste elftal aan en speelde in IJzendijke zelfs nog mee in een oefenwedstrijd tegen RKC Waalwijk. Tot een doorbraak kwam het niet en ook voor de avances van een andere profclub viel hij niet. TOP Oss - toen ook al actief in de Keuken Kampioen Divisie – bood hem een schamele vergoeding van 70 euro per maand aan. Den Hamer verklaarde later spijt te hebben van zijn vertrek bij Cercle Brugge, maar kende desondanks een mooie tijd in het amateurvoetbal.
Zoiets kan 1 millimeter per week groeien, dus het kan zijn dat het anderhalf à twee jaar geleden is begonnen
Bert den Hamer.
Aan die tijd leek eind januari abrupt een einde te komen. Er werd een biopt genomen en het gevoel van de orthopeed was dat het niet helemaal goed zat. ,,De orthopeed wilde zijn vermoedens delen met een oud-studiegenoot van hem, die in Leiden als oncoloog werkt. Ondertussen ging ik natuurlijk van alles opzoeken. Je komt uit op allerlei dingen, van amputatie tot een simpel herstel. Voor m’n gevoel groeide de bobbel ook, ik stond er een paar keer per dag voor de spiegel naar te kijken.”
In de tweede week van februari reisde Den Hamer met zijn vader en vriendin Eveline af naar Leiden voor de definitieve uitslag. ,,De arts begon meteen met de uitleg over een studie. Toen heb ik hem maar meteen onderbroken met de vraag of dit slecht nieuws was. Dat was het: een kwaadaardige tumor. En hij lag ook nog eens niet – wat ik wel had gehoopt – aan de buitenkant. Dat komt minder dan 150 keer per jaar voor in Nederland.” Chemotherapie bleek in dit geval geen meerwaarde. Bestraling wel, gevolgd door een operatie waarbij de tumor werd verwijderd. ,,Zoiets kan 1 millimeter per week groeien, dus het kan zijn dat het anderhalf à twee jaar geleden is begonnen.”
Zware tijd:
Het gesprek in Leiden is tot nu toe het zwaarste moment geweest, maar gelukkig een van de weinige. ,,‘Bert, vanaf nu ben je kankerpatiënt’, zei de arts.” Den Hamer laat even een stilte vallen. ,,Die woorden bleven wel hangen. Eveline brak na die zin, ikzelf daarna ook. De belangrijkste bijwerking zou vermoeidheid zijn. Voor Eveline zou er ook een zware tijd aankomen, zei hij meteen. Het eerste deel van de terugweg was het vrij stil, ja.”
Na het onheilspellende nieuws stuurde de verdediger van de zaterdag-tweedeklasser een WhatsApp-bericht naar zijn teamgenoten. Twee weken later was hij er pas klaar voor om hen persoonlijk het hele verhaal te vertellen. ,,Hubert gaf me na zijn wedstrijdbespreking het woord. Sommige spelers waren flink geraakt en liepen daarna met tranen de kantine in. Mensen die daar nietsvermoedend stonden, konden dat natuurlijk eerst niet plaatsen.”
Bij de daaropvolgende thuiswedstrijd mocht Den Hamer vlak voor de aftrap de kleedkamer niet in. Al snel bleek waarom: zijn teamgenoten kwamen met een speciaal shirt het veld op om hem zo een hart onder de riem te steken. ‘We staan achter je Bert’, stond erop. ,,Ik probeer ook positief en nuchter te denken, Eveline ook. Met die steun lukt dat een stuk makkelijker. Ik kreeg bijvoorbeeld ook een kaart van het oud-kampioenselftal van VVT. Verder ben ik het gewoon allemaal gaan ondergaan, ik had geen keuze.”
De Tekst gaat verder onder de Foto:
Foto: Harry Brouns.
Vanaf 4 tot en met 27 maart 2024 werd Den Hamer iedere doordeweekse dag bestraald in Leiden. Tussen 11.00 en 12.00 uur, zodat er een zo klein mogelijke kans was dat ze in files terechtkwamen. ,,Ik kon die jongens gewoon naar school brengen. Vervolgens zaten we iets meer dan twee uur in de auto en was ik nog geen twintig minuten in het ziekenhuis. Als ze terug uit school kwamen, was ik vaak al weer thuis. Het was de bedoeling dat ik ’s middags ook gewoon zou gaan werken, maar dat had ik iets onderschat. Al voelde ik me niet ziek, hoor. Voor m’n gevoel had ik in die tijd gewoon een wedstrijd kunnen voetballen. Mentaal maakte het dat wel even pittig. Ja, soms komen er dan emoties los. Dat was vooral vóór de bestralingen, als je dan alleen in de auto zit op weg naar je werk.”
Vooruitzichten zijn positief:
Nog kunnen voetballen? Daar hoop ik op, dat zou alleen maar een bonus zijn
Bert den Hamer.
Half juli 2024 ondergaat Den Hamer dus testjes om te bekijken hoe het vervolgtraject eruit gaat zien. Uiterlijk begin september volgt dan een controle. Sowieso blijft hij de komende jaren onder toezicht en zal hij zich vier keer per jaar in Leiden moeten blijven melden. En het voetballen? ,,Bij de operatie is in m’n rechterbeen één van de vier quadriceps verwijderd. De andere drie zouden het – als ik een goed fysio-traject onderga - kunnen overnemen. Doe je een oefening op de leg press, dan ga je het verschil met het andere been kunnen merken, maar de dingen uit het dagelijks leven zou ik normaal gezien zonder problemen weer moeten kunnen oppakken. Nog kunnen voetballen? Daar hoop ik op, dat zou alleen maar een bonus zijn. Of het dan m’n laatste jaar is? Dat roep ik al bijna vier jaar. Bij de bespreking op het nieuwe seizoen ben ik er binnenkort gewoon bij. Ik ga mezelf optrainen, maar ga geen termijn plakken op een rentree.”
Voorlopig mag Bert den Hamer zelf niet voetballen. Zijn zoon Quinn (9) en Jazz (5) wel.