Auteur: Lisa Vos - ad.nl/westland

Het bestuur van hospice Beukenrode in de tuin van de locatie in Naaldwijk. v.l.n.r. (boven) Simone Kuijvenhoven, Mark Stolk, (onder) Annie van Antwerpen, Erik Boekestein en Rianne de Goeij. 

Eigen foto.

Het Westlandse hospice Beukenrode heeft nu al uitbreidingsplannen. En die zijn aardig concreet. Het hospice weet zelfs al waar die nieuwe bedden moeten komen.

Slechts drie jaar geleden opende het Westlandse hospice, dat tot dan toe enkel een pand in Naaldwijk had, een nieuwe locatie in ‘s-Gravenzande. Maar nu komt het opnieuw ruimte tekort. Er is meer vraag dan dat er bedden zijn, vertelt voorzitter Annie van Antwerpen.

Zo kan het gebeuren dat mensen die aan hun laatste levensfase beginnen soms op een wachtlijst komen te staan. Of het soms ook te laat is, en iemand het hospice helemaal niet meer haalt? ,,In theorie zou dat kunnen”, bevestigt Van Antwerpen. ,,Overigens kijken coördinatoren we wel naar urgentie. Stel dat iemand in zijn eentje met een heel klein netwerk thuis verblijft en een ander in het ziekenhuis waar rondom zorg is? Voor wie is het dan het hoogst noodzakelijk? Liever wil je zo'n keuze helemaal niet maken. Je zegt natuurlijk het liefst tegen iedereen 'welkom’.”

Door een hospice kunnen ze weer de partner of het kind zijn

Annie van Antwerpen.

,,Tegelijkertijd kan het ook zo zijn dat vandaag vier mensen op de wachtlijst staan, maar dat er over twee dagen helemaal geen wachtlijst meer is. Het is inherent aan de doelgroep", klinkt het doelend op de onvoorspelbaarheid die bij zo'n laatste levensfase komt kijken.

Koepelorganisatie Vrijwilligers Palliatieve Terminale Zorg (VPTZ) ziet ook dat het aantal cliënten dat niet geholpen kan worden in het hospice stijgt. Bijna 7500 aanmeldingen leidden vorig jaar niet tot opname, voornamelijk door een tekort aan bedden. Tien jaar geleden ging dat nog om ongeveer 800 aanmeldingen.

Vergrijzing:

De vraag naar hospicebedden speelt dus landelijk, maar zeker ook in Westland - dat zowel bewoners uit de eigen gemeente bewoners uit de eigen gemeente, Midden-Delfland en Hoek van Holland opvangt. Dat heeft deels te maken met de vergrijzing, vertelt Van Antwerpen. Maar ook met het beeld van een hospice, dat veranderd is. ,,‘Dat is een plek waar je naartoe gaat als echt niemand je kan verzorgen’, werd op het begin gedacht. Nu is die drempel veel lager geworden.”

De Tekst gaat verder onder de Foto: 

Hospice Beukenrode 

Wij zijn een huis, geen instituut

Annie van Antwerpen.

In totaal heeft Beukenrode nu acht bedden - vier aan de Dijkweg in Naaldwijk en vier aan de Magnoliastraat in ‘s-Gravenzande. De wens is om de locatie in Naaldwijk te vergroten. Momenteel worden de mogelijkheden, waaronder een uitbouw aan de achterzijde van het pand, onderzocht.

,,We hopen uit te breiden met twee bedden. Mogelijk dat hier in de toekomst nog twee bedden bijkomen. Máár", zegt voorzitter Van Antwerpen nadrukkelijk, ,,meer dan dat ook niet. Kleinschaligheid vinden we ontzettend belangrijk. Nu heerst er rust op onze locatie. Met twaalf bedden word je een soort instituut, een verpleeginrichting. Dat zijn wij niet. Wij zijn een huis. Een waar hospicezorg geboden wordt en wijkverpleging aanwezig is, maar geen instituut”, herhaalt ze nogmaals.

Financiële hulp:

De omwonenden zijn over de wens tot een uitbouw geïnformeerd. Deze donderdagmiddag is Beukenrode ook in gesprek gegaan met haar partners en donateurs. ,,De hoop is dat zij ons hierin blijven ondersteunen", zegt Van Antwerpen, doelend op eerdere financiële hulp die het hospice kreeg.

Is de kogel dan al door de kerk? ,,Dat is te voorbarig. We hebben goede hoop. Maar wij zijn niet de eigenaar van het pand. We huren het. Uiteraard willen we de verhuurder niet voor de voeten lopen. Daarom houden we het voor nu bij een wens.”

Annie van Antwerpen 

 Eigen foto

Bron: www.ad.nl