Een opmerkelijke onthulling van Arno Hazekamp, cannabisonderzoeker aan de Universiteit Leiden en hoofd research bij Bedrocan. In een lang interview op Radio 1 vertelde Hazekamp op 29 juni 2015 over een Rotterdamse hoogleraar die niet 'gelooft' in medicinale cannabis, ook al remmen stoffen uit de plant de ontwikkeling van kankercellen.

Foto: Arno Hazekamp.

Hazekamp is farmaceutisch onderzoeker aan de Universiteit Leiden, waar hij promoveerde op het medicinaal gebruik van cannabis. Tegenwoordig is hij hoofd research bij Bedrocan, de enige legale cannabiskwekerij van ons land, die medicinale cannabis levert aan apotheken in Nederland en een aantal landen in en buiten Europa.

Hazekamp was te gast bij het programma Casa Luna, gepresenteerd door Frank Dumosch en uitgezonden tussen middernacht en twee uur 's nachts. Het gesprek laat mooi zien hoe de spookverhalen over cannabis in de media hebben geleid tot een self fulfilling prohecy die door diezelfde media steeds weer wordt herhaald.

Medicinale cannabis van Bedrocan.

Het meest explosieve gedeelte van het gesprek zit aan het einde. Hieronder een letterlijk transcript van deze passage.

Klik hier om het hele interview terug te luisteren: https://www.radio1.nl/items/33163  

-Hoe kijk jij tegen het politieke klimaat en de toonhoogte in het politieke klimaat als het gaat om cannabis?
Hazekamp: "Ik ben natuurlijk als wetenschapper opgevoed aan de universiteit en ik zou graag deze discussie op een wat rationelere manier willen voeren. Maar dat blijkt toch heel erg moeilijk te zijn. In de politiek zie je toch veel meer emoties en culturele ideeën over wat cannabis is en wat het met je kan doen. Ik zie mijn rol als wetenschapper vooral als een soort scheidsrechter als mensen echt over de schreef gaan en dingen zeggen die echt niet kloppen. Dan haal ik een rapport uit de kast, van mezelf of van een ander, sla daar iemand mee om zijn oren en zeg: hier is mijn publicatie of mijn studie, waar is de jouwe? Waar komt deze informatie vandaan?"

VWS-folder over medicinale cannabis (2003)

-Geef eens een voorbeeld?

Hazekamp: "Bijvoorbeeld artsen die zeggen: ik schrijf geen cannabis voor, want er zijn geen studies mee gedaan, ik wacht op de klinische studies. Vervolgens kan ik natuurlijk een uur lang een stapel klinische studies uitprinten en die op zijn bureau leggen. Maar vervolgens kan het voorkomen dat ik van diezelfde arts hoor: ja, dat is leuk, maar ik kies er voor om dit niet te weten, ik wil dit niet lezen. Dan heb ik hem dus eigenlijk klem gezet en op dat moment komt de ware aard naar boven."

-Maar dat is een vrij onwetenschappelijk antwoord van een arts, toch, van een academicus?
Hazekamp: "Het komt voor, absoluut."

-Ik bedoel: je kunt zeggen, ik doe het niet op ethische gronden of morele gronden, dat kan. Artsen maken ook die afweging. Maar niet op inhoudelijke gronden lijkt mij...
Hazekamp: "Toch gebeurt het heel veel. Ik heb ook met onderzoekers in Rotterdam samengewerkt, die bijvoorbeeld een stof die verwant is aan THC aan het onderzoeken waren en vonden dat dat fantastisch werkte op kankercellen, om te remmen, als zuivere stof. En vervolgens zei diezelfde professor dat hij absoluut niet gelooft in medicinale cannabis. Toen heb ik hem moeten vertellen dat die stof die hij net aan het analyseren was in grote hoeveelheden voorkomt in de bloemtoppen van de cannabisplant. Dus waarom dat dan niet zou kunnen werken in een bloemtop maar wel in zijn reageerbuisjes, daar had hij helaas ook geen antwoord op."

Foto: Gonzo media.

-Die snap ik niet helemaal, het punt is dat een hoogleraar, zodra er een vermoeden is dat op een bepaald moment cannabis bestanddelen wel eens tegen kanker zou kunnen werken, hoe zeg je dat, tegen de woeker van kankercellen, van tumoren zou kunnen werken, dan zegt de hoogleraar: dat wil ik niet weten?

Hazekamp: "Nee, dit was een ander voorbeeld, waarbij een onderzoeker in zijn reageerbuis-studies vond dat bepaalde geïsoleerde, zuivere stoffen uit de cannabisplant prima werkten om kankercellen te remmen, maar vervolgens niet gelooft dat als iemand bijvoorbeeld een glas cannabisthee neemt, waar diezelfde stof in grote hoeveelheden in voorkomt -wat ik dan toevallig weet vanuit mijn achtergrond- daar gelooft hij dan niet in. Er is dus een soort disconnectie tussen wat hij vindt in het laboratorium en wat hij wenst te aanvaarden in de werkelijke situatie. Dan komen we weer terug op het feit dat patiënten soms wel degelijk heel slimme dingen doen, door een soort van trial and error, die later worden bevestigd in het laboratorium. Maar helaas wil een professor graag de eerste zijn die iets vindt, en dan wordt het een medicijn. En in dit geval is het vaak andersom. Dat botst weleens met een bepaalde soort van autoriteit."

Bron: www.voc-nederland.org