Het aantal gevallen van peniskanker neemt toe.
Auteur: Alchemiq - israelhayom.com
Belangrijke risicofactoren voor peniskanker zijn ouder zijn dan 50, een vernauwde voorhuid hebben, slechte genitale hygiëne, roken en HPV-infectie. Het komt zelden voor bij besneden personen.
Artsen.
Foto Israel Hayom.
Meer dan 90% van de peniskankers zijn carcinomen die worden veroorzaakt door plaveiselcellen in de huid. HPV, met name HPV 16, is in ongeveer de helft van deze gevallen aanwezig en veroorzaakt kwaadaardige veranderingen in de huid.
Belangrijke risicofactoren voor peniskanker zijn ouder zijn dan 50, een vernauwde voorhuid hebben, slechte genitale hygiëne, roken en HPV-infectie. Het komt zelden voor bij besneden personen.
Peniskanker kan worden aangezien voor een seksueel overdraagbare aandoening (SOA), met symptomen als niet-genezende zweren, bloedingen, huiduitslag, voorhuidproblemen en kleurveranderingen. Vertraagde diagnose komt vaak voor vanwege schaamte, verlegenheid of verkeerde classificatie van laesies door artsen.
HPV, een veelvoorkomende seksueel overdraagbare infectie die zich verspreidt via huidcontact, kan premaligne en maligne veranderingen op de penis en andere lichaamsdelen veroorzaken. HPV 16, een hoog-risicotype, is met name zorgwekkend omdat aanhoudende infecties kunnen leiden tot premaligne veranderingen in de huid van de penis.
HPV-infecties komen vaak voor bij seksueel actieve volwassenen, zijn vaak asymptomatisch en kunnen aanhouden en premaligne veranderingen veroorzaken. Bovendien biedt een eerdere infectie geen bescherming tegen een volgende infectie.
Behandelingsopties voor peniskanker zijn onder meer chirurgische verwijdering van kankerweefsel met laser of microchirurgie, mogelijk gecombineerd met chemotherapie of radiotherapie. In ernstige gevallen kan amputatie noodzakelijk zijn. Nieuwe behandelingen, zoals gemanipuleerde T-cellen en immuuntherapieën, lijken veelbelovend in de strijd tegen HPV-geïnfecteerde cellen en het verbeteren van de immuunreactie op tumoren.
HPV-vaccinatie wordt gezien als een belangrijke preventieve maatregel voor zowel de individuele als de volksgezondheid. De vaccinatie is het meest effectief als deze wordt gegeven op 11- tot 12-jarige leeftijd, maar kan ook op oudere leeftijd nuttig zijn.
Bronnen: The Sun, The Conversation, RaillyNews, ScienceAlert, ZME Science, Metro, EconoTimes, HeadTopics, Medical Xpress.