Auteur: Pieter van Klinken - .bd.nl/brabant

Harry Verbunt ondergaat een proef in het Antoni van Leeuwenhoek. ,,Als ik er zelf ook nog een beetje levensverlenging uit kan halen, zou dat fantastisch zijn.” 

Foto: Dingena Mol.

Bosschenaar Harry Verbunt (61) had eigenlijk niet meer moeten leven. In mei 2021 werd uitgezaaide slokdarmkanker vastgesteld. Eén van de meest agressieve kankersoorten die er zijn. Levensverwachting: één tot maximaal drie jaar. Na deelname aan een nieuwe klinische studie lijken de kankercellen echter weg.

,,Word ik voor de gek gehouden? Hangt er ergens een camera? Natuurlijk maakt een specialist geen grapjes. En zeker niet als ze net met een camera in je keel heeft gekeken en zegt: ‘Ik heb het inderdaad gezien, u heeft slokdarmkanker.’”

,,Dit gaat niet over mij, denk ik op dat moment. Ik ben 57, leef gezond, ik sport veel. Ik drink weleens een wijntje, maar nooit veel. Dit kán niet over mij gaan. Mijn dochter, achter me, begint de slimme vragen te stellen. Blijkt dat de tumor al 6 centimeter groot is. En mijn slokdarm is 30 centimeter. Dat is dus al een enorm stuk.”

,,Het weekend erna is het langste weekend ooit. Ik loop met mijn dochter het ziekenhuis uit. Ik probeer me dan nog groot te houden. Thuis komen de emoties. Daar staan we met z’n drieën echt enorm te huilen. Mijn vrouw en ik gaan naar Renesse. Daar hebben we een chalet op loopafstand van zee. Het is onze trouwdag. Het had een feest moeten zijn, maar dat wordt het totaal niet.”

,,Ik loop over het strand. Het enige wat ik weet is dat er iets in mijn lichaam zit dat er niet hoort. Ik probeer uit te vinden hoe het er gekomen is. Botte pech, zeggen ze dan. Er is geen andere verklaring.”

Maagklep weg:

,,Die woensdag krijg ik uitsluitsel van de arts en het blijkt nog behandelbaar te zijn. De behandeling lijkt te lukken. Ik word bestraald, krijg chemo en twee derde van mijn slokdarm en maag wordt verwijderd. Mijn maagklep is ook weg. Als ik ga liggen, komt mijn maagzuur naar boven. Dus plat slapen kan niet meer.”

,,Het lijkt allemaal goed te gaan tot in maart 2022 een stuk buikspek in mijn slokdarm vast komt te zitten. Dat gebeurt vaker sinds de operatie. In het ziekenhuis halen ze het eruit en maken ze ook meteen een CT-scan. Het blijkt mis. Ze zien plekjes in mijn longen. Die zaten er een jaar eerder ook al, maar nu zijn ze gegroeid. Blijkt dat het tóch vorig jaar al uitgezaaid was. En uitgezaaide longkanker, dat is een doodsvonnis.”

Kan binnen een week gebeurd zijn:

,,Dan besef ik dat mijn leven nog maar heel kort is, één tot drie jaar is het uitgangspunt. Maar één jaar is het meest waarschijnlijk. Een enorme klap. Ik ging vorig jaar al een rouwproces in, maar kreeg een opleving omdat de ziekte tóch te behandelen leek. En nu dit. Terug hetzelfde proces in, alleen nog harder. Het is bikkelhard: palliatief, niet meer te genezen.”

,,Ik begin mijn uitvaart te regelen. Wat voor muziek wil ik laten spelen? Dagenlang zit ik te luisteren. Ik zou wel honderd nummers willen laten spelen. Uiteindelijk kies ik er vijf. Ook kies ik voor een crematie. Mijn as moet uitgestrooid worden bij het monument voor mijn opa in de Loonse en Drunense Duinen. Hij is één van de veertien verzetsstrijders die daar door de Duitsers zijn gefusilleerd. Ze zijn nooit meer teruggevonden.”

Weet je nog van het WK voetbal in Qatar? Dat ze steeds een kwartier blessure­tijd hadden ofzo? Gigantisch lang. Zo voelt het voor mij ook.

Harry Verbunt.

,,Via mijn werk, ik was verantwoordelijk voor ICT in de zorg, kom ik in contact met oncoloog Bob Pinedo, meteen na de diagnose. Hij ziet toch nog mogelijkheden voor behandeling binnen een klinische studie met een combinatie van doelgerichte therapie, immunotherapie en chemo. In het Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis in Amsterdam. Het is nog geen bewezen methode, want het bevindt zich nog echt in het beginstadium. Er doen maar negentien mensen mee aan de studie.”

,,Als ik andere patiënten hiermee kan helpen, vind ik dat prima, reageer ik. En als ik er zelf ook nog een beetje levensverlenging uit kan halen, zou dat helemaal fantastisch zijn, maar ik snap dat dat lang niet altijd gegeven is. Sterker nog: dat is bijna nooit aan de orde.”

8.

- Elke dag krijgen 8 mensen te horen dat ze slokdarmkanker hebben

 - Dagelijks overlijden 6 mensen aan de ziekte

 - Slokdarmkanker komt in Nederland het vaakst voor van alle Europese landen
 
 - Mannen lopen drie keer zoveel risico op slokdarmkanker

 - Alcohol, roken en overgewicht verhogen de kans op slokdarmkanker aanzienlijk

 Bron: MDL Fonds.

,,Ik had een tijd chemo, steeds twee weken lang in de ochtend én avond. Sinds een jaar krijg ik alleen nog medicijnen. Inmiddels zijn de kankercellen niet meer te zien op de CT-scans. En dat terwijl ik maximaal drie jaar te leven zou hebben, na 2021. Weet je nog het WK voetbal in Qatar? Dat ze steeds een kwartier blessuretijd hadden of zo? Dat voelde gigantisch lang. Zo voelt het voor mij ook. Dat ik nog leef.”

Misschien zijn ze overleden:

,,Ja, ik was, ben en blijf ongeneeslijk ziek. Dat het niet te zien is op de scan, wil niet zeggen dat de tumor volledig uit mijn lichaam is. Er kunnen nog altijd sporen aanwezig zijn. Specialisten gaan er ook vanuit dat ze er nog zitten, want tot op heden is niet bekend dat iemand ooit is genezen van uitgezaaide slokdarmkanker. De andere deelnemers zitten ook niet meer in de studie. Misschien zijn ze overleden, misschien om een andere reden. Vanwege privacy mogen ze dat niet zeggen.”

,,Het fijne. Ik voel me ook niet ziek meer, ook al ben ik wat kilo’s kwijt. Ik ben redelijk fit. Ik kan eten en drinken wat ik wil. Al ben ik wel na de eerste diagnose acuut gestopt met het drinken van alcohol en ik eet zo gezond mogelijk. Het is niet zo dat ik nu denk van ‘ik heb nog een halfjaar’ of zo, maar ik probeer niet te lang te wachten als ik iets wil. Zo heb ik zangles genomen. Afgelopen maand zong ik voor het eerst voor publiek. Brabant van Guus Meeuwis en Droomland van Willy Alberti en Johnny Jordaan. En dit jaar wil ik weer op de racefiets. Gewoon even langs het Máximakanaal.”

Bron: www.bd.nl