Franse acteur en hartenbreker Alain Delon sterft na diagnose kanker.
Auteurs: Sylvie Corbet, Thomas Adamson - abc7ny.com
PARIJS - Alain Delon, de internationaal geprezen Franse acteur die zowel de slechterik als de politieagent speelde en wereldwijd harten sneller deed kloppen, is op 88-jarige leeftijd overleden, zo melden Franse media.
Met zijn knappe uiterlijk en tedere manieren wist de productieve acteur stoerheid te combineren met een aantrekkelijke, kwetsbare kwaliteit. Dat maakte hem tot een van de meest memorabele hoofdrolspelers van Frankrijk.
Delon was ook een producer. Hij verscheen ook in toneelstukken en later in televisiefilms.
De Franse president Emmanuel Macron bracht op X een eerbetoon aan "een Frans monument".
"Alain Delon heeft legendarische rollen gespeeld en de wereld laten dromen", schreef hij. "Melancholisch, populair, geheimzinnig, hij was meer dan een ster."
Delons kinderen maakten het overlijden zondag bekend in een verklaring aan het Franse nationale persbureau Agence France-Presse, een gangbare praktijk in Frankrijk. Eerbetonen aan Delon stroomden onmiddellijk binnen op sociale platforms en alle toonaangevende Franse media schakelden over op volledige berichtgeving over zijn rijke carrière.
Eerder dit jaar vertelde zijn zoon Anthony dat bij zijn vader B-cellymfoom was vastgesteld, een vorm van kanker.
Het afgelopen jaar was Delons kwetsbare gezondheidstoestand de aanleiding voor een familieruzie over zijn verzorging. Dit leidde tot bittere discussies via de media tussen zijn drie kinderen.
Op het hoogtepunt van zijn carrière, in de jaren zestig en zeventig, werd Delon benaderd door enkele van 's werelds beste regisseurs, van Luchino Visconti tot Joseph Losey.
In zijn latere jaren raakte Delon gedesillusioneerd door de filmindustrie en zei dat geld de droom had gedood. "Geld, handel en televisie hebben de droommachine verwoest," schreef hij in een editie van het weekblad Le Nouvel Observateur uit 2003. "Mijn bioscoop is dood. En ik ook."
Maar hij bleef regelmatig werken en speelde in verschillende televisiefilms toen hij in de zeventig was.
Delons aanwezigheid was onvergetelijk, of hij nu moreel verdorven helden speelde of romantische hoofdrolspelers. Hij kreeg voor het eerst lof in 1960 met "Plein Soleil", geregisseerd door Réne Clément, waarin hij een moordenaar speelde die probeerde de identiteit van zijn slachtoffers aan te nemen.
De Tekst gaat verder onder de Foto:
De Franse acteur Alain Delon loopt een stukje weg van de set van een nieuwe film, "The Sicilians", tijdens een pauze tijdens de opnames in het centrum van Rome, op 27 maart 1969.
AP Photo/Jim Pringle, Archief
De Visconti-film "Le Guepard" (The Leopard) uit 1963 met Delon in de hoofdrol won de Palme d'Or, de hoogste onderscheiding op het filmfestival van Cannes. Andere films van hem waren onder andere Clément's "Is Paris Burning", met een scenario van onder andere Gore Vidal en Francis Ford Coppola; "La Piscine" (The Sinners), geregisseerd door Jacques Deray; en, als afscheid, Losey's "The Assassination of Trotsky" in 1972.
In 1968 begon Delon met het produceren van films - 26 in 1990 - als onderdeel van een uitbundig en zelfverzekerd momentum dat hij zijn hele leven volhield.
Zijn zelfvertrouwen was voelbaar toen hij in 1996 tegen Femme zei: 'Ik wil graag geliefd worden zoals ik van mezelf houd!' Dit was een echo van zijn charismatische personage op het scherm.
Delon bleef het publiek jarenlang boeien - onderweg kritiek uitlokkend voor opmerkingen die als achterhaald werden beschouwd. In 2010 verscheen hij in "Un mari de trop" ("One Husband Too Many") en keerde in 2011 terug op het podium met "An Ordinary Day", samen met zijn dochter Anouchka.
Hij was kort voorzitter van de jury van Miss France, maar trad in 2013 af na een meningsverschil over enkele controversiële uitspraken, waaronder kritiek op vrouwen, LGBTQIA+-rechten en migranten. Ondanks deze controverses ontving hij een Palme d'Honneur op het filmfestival van Cannes in 2019, een beslissing die tot verdere discussie leidde.
Het filmfestival van Cannes uitte zondag zijn "droefheid". Delon "belichaamde de Franse cinema tot ver buiten de landsgrenzen", zo staat in een verklaring.
De Brigitte Bardot Foundation, toegewijd aan dierenbescherming, bracht een eerbetoon aan "een uitzonderlijke man, een onvergetelijke kunstenaar en een geweldige vriend van dieren", in een verklaring die op sociale media werd vrijgegeven. Delon was "een goede vriend" van de Franse filmlegende Brigitte Bardot "die diepbedroefd is door zijn overlijden", aldus de verklaring. "We verliezen een dierbare vriend en een man met een groot hart."
De Franse filmproducent Alain Terzian noemde Delon "de laatste der reuzen".
"Het is een bladzijde die wordt omgeslagen in de geschiedenis van de Franse cinema," vertelde hij aan France Inter radio. Terzian, die verschillende films produceerde die door Delon geregisseerd werden, herinnerde zich dat "elke keer dat hij ergens aankwam ... er een soort bijna mystiek, quasi-religieus respect was. Hij was fascinerend."
Delon werd geboren op 8 november 1935 in Sceaux, net ten zuiden van Parijs. Toen zijn ouders scheidden, werd hij op 4-jarige leeftijd bij een pleeggezin geplaatst. Daarna ging hij naar een rooms-katholieke kostschool.
Op 17-jarige leeftijd ging Delon bij de marine en werd naar Indochina gestuurd. Terug in Frankrijk in 1956 had hij verschillende baantjes, van ober tot koerier op de Parijse vleesmarkt, voordat hij overstapte naar acteren.
Delon kreeg in 1964 een zoon, Anthony, met zijn toenmalige vrouw Nathalie Canovas, die in 1967 naast hem speelde in Jean-Pierre Melville's "The Samurai". Hij kreeg nog twee kinderen, Anouchka en Alain-Fabien, met een latere metgezel, Rosalie van Breemen, met wie hij in 1987 een nummer en videoclip produceerde. Er werd ook algemeen aangenomen dat hij de vader was van Ari Boulogne, de zoon van het Duitse model en zanger Nico, hoewel hij het vaderschap nooit publiekelijk heeft erkend.
"Ik ben heel goed in drie dingen: mijn werk, domheid en kinderen", zei hij in een interview met L'Express in 1995.
Delon jongleerde gedurende zijn leven met verschillende activiteiten, van het opzetten van een stal met dravende paarden tot het ontwikkelen van eau de cologne voor mannen en vrouwen, gevolgd door horloges, brillen en andere accessoires. Hij verzamelde ook schilderijen en sculpturen.
Delon kondigde in 1999 een einde aan zijn acteercarrière aan, maar ging datzelfde jaar door met acteren in Bertrand Bliers "Les Acteurs" (De Acteurs). Later verscheen hij in verschillende televisiepolitieshows.
Zijn knappe uiterlijk hield hem staande. In augustus 2002 vertelde Delon aan een weekblad, L'Humanite Hebdo, dat hij niet meer in de business zou zitten als dat niet zo was.
"Je zult mij nooit oud en lelijk zien," zei hij toen hij al bijna 70 was, "want ik ga eerder weg, of ik ga dood."
Het was echter in 2019 dat Delon zijn gevoelens over de betekenis van zijn leven samenvatte tijdens een gala-evenement ter ere van hem op het filmfestival van Cannes. "Eén ding weet ik zeker: als er iets is waar ik trots op ben, dan is het wel mijn carrière."
Gepensioneerde AP-correspondent Elaine Ganley leverde biografisch materiaal voor dit verhaal.