Ervaringsverhaal van Marco.

'Iedereen vroeg hoe het met mijn vrouw was, maar niet hoe het met mij ging'

Marco Wijnoogst (49) is al twintig jaar samen met Ans. Toen zij vijf jaar geleden borstkanker kreeg, gooide dat hun relatie behoorlijk overhoop. Net als hun seksleven. Vorige maand postte Marco een emotioneel bericht op onze Facebookpagina. "Mijn vrouw besloot om beide borsten te laten verwijderen. En ja, daar was ik het mee eens, wist ik veel dat ik ze zou gaan missen," schreef hij. Zijn hartenkreet zorgde voor veel reacties van herkenning.

"Het was heel mooi dat zóveel mensen reageerden op mijn bericht. Ik had het niet verwacht. Niet dat ik dacht dat Ans en ik de enige zijn bij wie de relatie verandert na borstkanker. Er wordt namelijk niet over gepraat. Ik worstelde al een tijdje met mijn gevoelens en dacht: ik schrijf het gewoon op. Het is belangrijk om hier open over te zijn. Dat helpt mij, maar misschien ook wel andere mensen.

Ans kreeg vijf jaar geleden borstkanker. Ze had al een paar keer cystes gehad en moest voor de zoveelste keer voor controle. Ik was er niet eens bij toen ze de uitslag kreeg. Ik had geen vakantiedagen meer en was aan het werk. Alsof er niets aan de hand was. Totdat Ans belde dat ik naar het ziekenhuis moest komen. Ik liet alles uit mijn handen vallen en ging, meteen.

'Mensen begrepen me niet. Ze was er nog, wat liep ik nou te zeuren?'

Ans reageerde ongelooflijk koel op de diagnose borstkanker. Ze was heel stellig en wilde dat haar beide borsten geamputeerd werden. Op de één of andere manier heeft zij altijd het gevoel gehad dat ze borstkanker zou krijgen. Nu het zover was, wilde ze het nooit meer meemaken. Ik had het er moeilijk mee dat haar beide borsten eraf gingen. Ik hield van haar borsten. Ze nooit meer kunnen strelen, het verlies van die erogene zone, het maakt intimiteit toch anders. Mensen begrepen me niet. Ze was er nog, wat liep ik nou te zeuren? Er zit een gigantisch taboe op. Ik zeurde niet, ik had het er gewoon moeilijk mee. Ans en ik hebben er veel over gepraat. Dat waren soms lastige gesprekken. Ik begreep haar en had er tegelijkertijd ook buikpijn van. Toch heb ik haar keuze gerespecteerd, natuurlijk deed ik dat. Het waren háár borsten, haar lichaam. Ik hou van haar, in voor- en tegenspoed. Ik ben in de wolken met Ans, ze is zo'n lieve vrouw. Ook zonder borsten is ze prachtig.

Door de anti-hormonale therapie zit Ans in de overgang en heeft ze nauwelijks zin meer in seks. Vrijen is voor haar onprettig, waardoor we het eigenlijk niet meer doen. Ik mis dat heel erg. Juist het fysieke maakt ons partners. Als we seks hebben gehad, loop ik de volgende dag op wolken. Ik vind het heel erg jammer dat dit er niet meer is. We zijn naar een gespreksgroep gegaan met andere echtparen, maar daar had ik niets aan. Het waren allemaal stellen die geen intimiteit meer hadden toen de vrouw ziek werd. Dat is bij Ans en mij heel anders. Misschien zouden we naar een seksuoloog moeten gaan die ons wat tips kan geven, maar dat is toch ook wel weer een stap. Misschien zouden we die wel moeten zetten. Gelukkig kunnen Ans en ik er over praten. Door haar te masseren, raken we allebei weer wat meer vertrouwd met haar veranderde lichaam. Dat is fijn.

'Iedereen vroeg hoe het mijn vrouw was, maar niet hoe het met mij ging'

Als naaste heb ik steun van mijn omgeving gemist. Iedereen vroeg hoe het mijn vrouw was, maar niet hoe het met mij ging. Voordat Ans borstkanker kreeg, is ze vanwege een depressie een tijdje opgenomen geweest. Elke dag reed ik na mijn werk tachtig kilometer om bij haar op bezoek te gaan. Ik was kapot. Haar borstkanker deed daar nog een schepje bovenop. Ik wilde er voor haar zijn, sterk zijn en niet zeuren. Toen de operatie achter de rug was en Ans weer een beetje opgeknapt, klapte ik in. Ik kon niet meer voor- of achteruit. Via mijn werk ben ik met een therapeut gaan praten. Het belangrijkste wat ik daar heb geleerd is dat je als naaste lief moet zijn voor jezelf. Dus hulp vragen, iemand zoeken in je omgeving bij wie je zo nu en dan je hart kunt luchten. Leuke dingen doen, dat helpt ook. Zo ben ik gaan sporten, dat maakt mijn hoofd leeg. En ik heb geleerd om mijn vrouw niet meer als patiënt te zien, maar als mijn vrouw. Ook al is er veel veranderd, ze is nog steeds mijn Ans. Haar lach, samen gek doen, heel vaak voel ik verliefdheidskriebels. Ik wil nog steeds oud met haar worden, en ja, ik hoop dat er een dag komt dat we samen weer de dakpannen van het dak vrijen."

Meer informatie:

Borstkanker zorgt voor veranderingen in je relatie, ook op het gebied van seksualiteit en intimiteit. Dat kan ingrijpend zijn. Lees hier verder.

Meer informatie voor naasten vind je hier.

Steun ons!

We steunen en inspireren vrouwen (en mannen) zoals jij door ervaringen van anderen te delen. Om dit te kunnen blijven doen, hebben we jouw financiële steun hard nodig!

Word lid of doe een eenmalige donatie

Bron: www.borstkanker.nl