Ernstig zieke Zeb (5) overleden: ‘Een flits, een donder en hij vertrok naar zijn eigen wolkje’.
Auteur: Ellen van Gaalen - gelderlander.nl/binnenland
Zeb (midden), moeder Anke en vader Chris uit Weert.
Privébeeld.
De 5-jarige Zeb uit Weert is afgelopen zaterdag 20 Juli 2024 overleden aan neuroblastoom. Talloze mensen kwamen in februari in actie om een dure behandeling in Rome te betalen. Het mannetje bleek al te ziek om nog geholpen te worden. ‘Moe gestreden, maar gelukkig nooit echt geleden.’
‘De donkere wolken waar we zo lang voor gevreesd hebben, pakten zich in razend tempo samen. Een flits, een donder en Zeb vertrok naar zijn eigen wolkje...’ Zijn ouders Anke en Chris delen het nieuws op hun website Redtopperzeb.nl. Afgelopen zaterdagavond is hun 5-jarige zoon overleden.
Lees ook:
Zieke Zeb (5) weer terug uit Rome: ‘We kunnen hem niet meer beter maken’
Lezers doneren massaal: nu ruim 400.000 euro voor behandeling kankerpatiëntje Zeb (4) opgehaald
Zeb was pas 2 jaar en drie maanden toen hij de diagnose kreeg: neuroblastoom met uitzaaiingen in zijn hele lijfje, een een ernstige vorm van kanker. Sindsdien ging het mannetje ziekenhuis in, ziekenhuis uit. De behandelingen sloegen niet goed genoeg aan. Eind vorig jaar kregen zijn ouders het slechtst denkbare nieuws: artsen konden niets meer voor Zeb doen. ,,Je houdt het hele traject rekening met zo’n boodschap, maar als het wordt gezegd, ga je kapot. Als je Zeb ziet, zou je niet denken dat hij zo ziek is”, zei zijn moeder Anke erover.
Toch kwam er een sprankje hoop. In Rome was een behandeling beschikbaar die hem wél zou kunnen redden. De kosten: 400.000 euro. Dat bedrag moesten zijn ouders zelf betalen. Om dat voor elkaar te krijgen, startten ze een crowdfundingsactie. Na een verhaal op deze site kwamen lezers massaal in actie om het gezin te helpen. Binnen een paar dagen was het bedrag binnen.
Behandeling in Rome was zijn laatste hoop:
Begin april vertrok Zeb naar Rome om de behandeling te starten. Hoewel het gezin vol goede moed was, kregen ze meer tegenslag. ‘De harde realiteit is dat de ziekte ons te snel af is geweest (...) en zich in de tussentijd heeft verspreid. We kunnen Zeb niet meer beter maken.’ En dus keerden de drie in mei terug naar Nederland. ‘We vertrokken naar Rome met veel hoop en vertrouwen en zijn teruggekomen met een toekomst zonder perspectief.’
De afgelopen twee maanden heeft het gezin geprobeerd zoveel mogelijk te genieten van de mooie momenten met Zeb. ‘Weekendjes weg, uitjes met onze naasten, zijn geliefde zwemavonturen en logeren tussen de giraffen en andere wilde dieren.’ Het mannetje bleef monter. ‘Tot aan het laatste moment was hij vrolijk en strijdbaar, nooit geklaagd of de moed verloren.’
Zaterdagavond is hij overleden. ‘Het was goed geweest, moe gestreden, maar gelukkig nooit echt geleden’, schrijven zijn ouders in een laatste bericht, waarin ze mensen bedanken voor hun steun. Nu vragen ze rust om afscheid te kunnen nemen en het enorme verlies een plekje te geven. ‘Het werd windstil, een stilte waaraan we moeten zullen gaan wennen. Hoe pijnlijk en oneerlijk het ook voelt.’
Bron: www.gelderlander.nl