Deel 121: ‘Marith, zoveel paracetamol innemen is gevaarlijk’.
Auteur: Marith Iedema - telegraaf.nl/vrouw
Column.
:quality(50)/cdn-kiosk-api.telegraaf.nl/fec863b0-4d9a-11ef-9d39-a235382cfe61.jpg)
„Hoe zit het met rebound hoofdpijn?” wil mijn moeder weten.
Spiegelbeeld:
Zoals altijd voelt de sfeer drukkend op de kankerafdeling. Ik herleef de tijd dat ik hier misselijk en verzwakt over de gang strompelde. Toen ik gif pieste en mijn haar verloor. Ik zie mijn spiegelbeeld in het raam, doe een lok achter mijn oor en besef weer even van hoe ver ik ben gekomen.
Er is er vandaag weinig aan de hand, gelukkig. Vandaag krijg ik geen spannende uitslag. Ik ben hier vanwege hoofdpijn. Ik heb constant het gevoel alsof mijn hoofd in een bankschroef zit. Ik snak naar een oplossing.
,,Marith, kom je?” vraagt Dokter K.
Mijn moeder en ik staan op. Dokter K. gaat achter haar bureau zitten.
,,Dus je hebt nog steeds veel last van de bijwerkingen van de hormoontherapie.”
,,Ja, vooral hoofdpijn. Van de Lucrin.”
Kunstmatige overgang:
De (kunstmatige) overgang is geen pretje. Ik heb veel opvliegers, vooral ’s nachts. Vaak word ik badend in het zweet wakker, met een hart dat klopt alsof ik achterna word gezeten door een seriemoordenaar. Toch is het de hoofdpijn die mijn kwaliteit van leven het meeste schaadt. De maandelijkse spuit is de boeman, want toen ik een tijdje stopte nam de pijn af. En dat niet alleen: ik voelde me minder naar, overprikkeld, minder uitgeput. Maar voorgoed stoppen, durf ik niet. Hormoontherapie verkleint de kans op terugkeer van mijn agressieve kankersoort.
,,Er zijn helaas niet veel mogelijkheden om daar wat aan te doen”, zegt dokter K. „Ik zou je Zoladex kunnen voorschrijven. Dat is een zusje van Lucrin. Het heeft bijna dezelfde samenstelling, maar er zijn mensen die minder bijwerkingen ervaren. Je kan er ook méér last van krijgen. Maar het is misschien de moeite waard om te proberen.”
,,Oké, laten we het doen”, zeg ik.
,,En als je klachten houdt, kun je overwegen om je eierstokken te laten verwijderen. Maar dat is een radicale, ingrijpende oplossing.”
Ze kijkt me vragend aan.
Eierstokken:
Over die eierstokken heb ik al eens nagedacht. Zonder eierstokken hoef ik geen antihormoonmedicatie meer te spuiten, alleen nog te slikken. Maar dat betekent ook: weer een heftige operatie, weer herstellen. En dan is de overgang onomkeerbaar; slappe huid, botontkalking, forever een Sahara down under. Hartelijk bedankt. Ik schud met mijn hoofd.
,,Zoladex dus.”
,,Nog iets: ze slikt heel veel pijnstillers”, zegt mijn moeder.
,,Hoeveel?” wil dokter K. weten.
Tja. Hoeveel? Geen idee, om eerlijk te zijn. Elke keer als de pijn niet te harden is. Ik sta ermee op en ga ermee naar bed. Ik dacht dat het geen kwaad kon. Ik bedoel, het is maar paracetamol. Onschuldig. Maar mijn moeder overtuigde me recent van het tegendeel.
Sindsdien probeer ik te minderen.
Ernstige leverschade:
,,Tussen de acht en twaalf per dag”, zeg ik.
,,Hoe lang al?”
,,Uhm…” Ik krab op mijn hoofd.
Al maanden, dat is zeker. Misschien zelfs al een jaar. Of nog langer? Ik weet het niet.
,,Lang”, zeg ik dan maar.
,,Marith, zo veel paracetamol innemen kan ernstige leverschade veroorzaken. Dat is geváárlijk. Je mag er echt niet meer dan zes per dag.”
,,Oké, duidelijk”, zeg ik geschrokken. Ik voel me dom. Waarom wist ik dat niet?
,,En hoe zit het met rebound hoofdpijn?”, wil mijn moeder weten.
Rebound hoofdpijn:
Daar had ze het al eerder over. Dit is hoofdpijn die ontstaat als een reactie op overmatig gebruik van medicatie tégen hoofdpijn. Oh de ironie.
,,Kan haar hoofdpijn komen dóór de pijnstillers?”
,,Ja, dat kan zeker”, zegt Dokter K.
Ze typt wat.
Vast: patiënt is ernstig verslaafd aan pijnstillers.
Mijn moeder en ik lopen samen naar de lift.
,,Ik moet stoppen met paracetamol hè? Afkicken, voor ik begin met de nieuwe medicatie…” zeg ik.
Mijn moeder knikt ernstig.
Ik denk aan de witte pillen die mijn dagen iets dragelijker maken en kreun zacht. Maar er zit niks anders op. Ik moet weten of ik die rebound hoofdpijn heb. Pas als dat is uitgesloten kan ik Zoladex een eerlijke kans geven.
Bron: www.telegraaf.nl