De diagnose hoofd-halskanker.

De specialist in het ziekenhuis stelt vragen over de symptomen en over uw medische voorgeschiedenis, en onderzoekt u door:

• een spiegel achter in uw mond te houden om uw mond en keel te bekijken
• een heel kleine, flexibele telescoop (neusendoscoop) in uw neus te steken om uw neus en keel te bekijken, of om via uw neus uw sinussen te bekijken (nasofaryngoscopie),
• een monster te nemen van alle delen die kankerachtig zouden kunnen zijn (biopsie).

De eerste beide procedures kunnen een paar minuten duren en enig ongemak veroorzaken. Misschien krijgt u een plaatselijke verdoving (tablet in de mond) om de mond een paar minuten gevoelloos te maken. Met een verdovende spray kan de achterkant van uw keel gevoelloos worden gemaakt. Als uw keel is gesprayd mag u ongeveer 1 uur lang niet eten of drinken, totdat u weer gevoel krijgt in uw keel. Als u probeert te slikken terwijl uw keel gevoelloos is, bestaat de kans dat er eten of drinken in uw de luchtpijp terechtkomt, waardoor u zou kunnen stikken.

Alleen met een biopsie – een celmonster van het afwijkende gebied – en een microscopisch onderzoek kan een definitieve diagnose worden gesteld. De arts kan besluiten tot een biopsie in de kliniek. Door middel van plaatselijke verdoving wordt het gebied waar de biopsie wordt afgenomen verdoofd. Met een heel dunne naald of een speciaal pincet wordt een klein stukje afwijkend weefsel verwijderd. Het is echter goed mogelijk dat de biopsie onder algehele verdoving (narcose) moet worden gedaan. Dit betekent een dag in het ziekenhuis en soms ook een nacht. Voordat de biopsie wordt verricht kan met behulp van een CT (CAT)-scan of MRI-scan worden bepaald welke plaatsen zijn aangetast.

Bron:   www.umcg.nl