Dakdekker Ed (57) kreeg huidkanker: 'Kinderen gilden als ze mijn neus zagen'.

13-03-2025 17:35

 

 

Auteur: Reenike Yanik - rtl.nl/nieuws/binnenland

 

 

Nieuw onderzoek Huidfonds.

 
 
Dakdekker Ed (57) kreeg huidkanker: 'Kinderen gilden als ze mijn neus zagen'
Foto: Ed van der Want
 
 
 
 
 
 
 
 
Buitenwerkers lopen twee tot drie keer zoveel risico op huidkanker als mensen die binnen werken, waarschuwt het Huidfonds. Ed van der Want is al 38 jaar dakdekker. Vijf jaar geleden kreeg hij huidkanker op zijn neus. Sindsdien is het zijn levensmissie om anderen te waarschuwen voor de gevaren van uv-straling. "Het kostte me zes maanden van mijn leven, maar ik ben er gelukkig nog."
 
 
Het grootste deel van zijn carrière werkte dakdeker Ed onbeschermd in de zon. "Niemand sprak over bescherming. Was het te warm op het dak, dan maakten we ons T-shirt nat, niet wetend dat je daardoor juist nog minder beschermd was tegen uv-straling", vertelt Ed aan RTL Nieuws.
 
 

'Gekke plek'

"Ik ben blij dat er veel veranderd is ten opzichte van jaren geleden. Ik weet nog dat mijn moeder me op vakantie in Spanje een fles kokosolie gaf als ik ging zonnen. Bescherming bood het niet, maar we werden er wel 'lekker' bruin van. Gelukkig weten we nu beter."

 

Volgens Christel van Reeken van het Huidfonds onderschatten veel mensen nog altijd de kans dat ze huidkanker kunnen krijgen. "Ook onderschatten ze de ernst ervan. Elk jaar komen er 80.000 nieuwe patiënten bij en overlijden er duizend mensen aan de ziekte", aldus Van Reeken.
 

Tijdens een afspraak bij de huisarts voor een gebroken vinger, kwam Ed er vijf jaar geleden bij toeval achter dat hij huidkanker had. De huisarts vertrouwde de 'gekke plek' op zijn neus niet en Ed werd meteen doorgestuurd naar het ziekenhuis. Na drie weken kwam de uitslag. "Het bleek om een basaalcelcarcinoom (BCC) te gaan, de meest voorkomende vorm van huidkanker." 

 
 
Volgens het Huidfonds ontstaat BCC vaak op plekken die veel aan de zon worden blootgesteld. Zoals in het gezicht en op de handen. De plekjes groeien langzaam en zijn goed te behandelen, zeker als je er op tijd bij bent. Maar dat betekent niet dat de impact ervan niet groot is.
 
 

Vijf operaties van elk drie uur:

 

Ed onderging in totaal vijf operaties. "De kwaadaardige plek werd verwijderd door middel van Mohs-therapie. Ze halen dan net zo lang weefsel weg totdat ze gezond weefsel tegenkomen. Daardoor was gewoon mijn hele rechterneusvleugel weg."

 

Om een reconstructie van zijn neus te maken, moesten de artsen een stuk vlees met huid uit het voorhoofd van Ed snijden. "Dat zag er niet uit. Ik schrok er zelf enorm van toen ik het voor het eerst zag, maar wende er wel aan. Maar op straat gilden kinderen als ze me zagen. Dat is echt een moeilijke periode geweest. Ook maakten mijn kinderen zich zorgen, ze waren bang dat ik er dood aan zou gaan."
 

Dat laatste bleek gelukkig niet zo te zijn. Eds neus ziet er weer uit als vanouds. "Nu zie je het bijna niet meer."

 
 
 
Van de neusflap van Ed van der Want zie je bijna niets meer.

Van de neusflap van Ed van der Want zie je bijna niets meer.

Foto: Ed van der Want
 
 
 
 
 
 
Het verhaal van Ed zorgde ervoor dat er bij hem op het werk over zonnebescherming werd gesproken. "In de cao is nu meegenomen dat uv-beschermende werkkleding verplicht is. Deze worden dan ook door het bedrijf beschikbaar gesteld. En dat we ons om de twee uur moeten insmeren."
 
 
 

'Als ze niet luisteren laat ik ze de foto zien:

Als nieuwe jonge medewerkers op het werk verschijnen zonder veilige werkkleding, waarschuwt Ed ze meteen. "Als ze niet willen luisteren, toon ik ze de foto van mijn neusflap. Daarna denken ze wel drie keer na voordat ze het vergeten."

 

Waar hij komt waarschuwt hij: leren, kleren en vooral smeren. Als tip geeft hij iedereen altijd mee dat een jeans het meest uv-bestendige kledingstuk is dat er bestaat. "Deze beschermt tot een factor 100."
 

Elk jaar moet hij langs het ziekenhuis voor controle. Hij heeft ook al twee keer gehad dat verdachte plekken behandeld werden met 'heel heftige' zalf. 22 maart mag hij zich weer melden in het ziekenhuis, want op zijn hand heeft hij ook weer een plek die besproken moet worden. "Zolang het goed gaat, is huidkanker te behandelen, maar als het misgaat, dan komt de dood opeens heel dichtbij."

 

 

Bron: www.rtl.nl

 

 

Terug