Auteur: journaliste:

Daphne van Rossum.

Maart is de maand van darmkanker. Yvonne (53) kreeg de ziekte. Inmiddels gaat het weer goed met haar, maar dat is niet zonder slag of stoot gegaan.

"Ik had nooit gedacht dat ik het zou krijgen', vertelt Yvonne. "Het is niet echt glamoureus. Het gaat toch over ontlasting als je naar de dokter gaat met klachten. Het ligt gevoelig, er rust een taboe op."

"Toch is het gek. Als je kinderen klein zijn gaat het heel vaak over ontlasting. Daarna wordt het een onderwerp dat liever vermeden wordt. Jammer, want darmen zijn het meest centrale deel van je lichaam. Het is zo belangrijk dat het daar goed gaat."

Bevolkingsonderzoek:

"Darmkanker was vorig jaar de meest voorkomende kanker. Iets meer mannen (18%) dan vrouwen (14,5%) krijgen het. Bij vrouwen is het na borstkanker de meest voortkomende vorm van kanker. Meestal krijgen vrouwen het op latere leeftijd. Vanaf een jaar of zestig kom je in aanmerking voor het bevolkingsonderzoek. Ik was vijftig toen ik het kreeg. Te jong dus volgens de cijfers."

"Bovendien val ik niet echt in de risicogroep. Ik beweeg veel, ik eet gezond, ik werk niet met gevaarlijke stoffen en het zit niet in mijn familie. Ik had al wel heel lang last van mijn ontlasting. Normaal gaan mensen 1 of 2 keer per dag naar de wc, bij mij was dat wel 3 of 4 keer en soms wel 5 keer op een dag. Op het laatst ging ik 7 keer per dag naar de wc, soms wel elk uur."

Stress:

"Tien jaar geleden ben ik wel eens naar de dokter gegaan, maar die dacht aan stress en de vervroegde overgang. Ik kreeg een lapmiddeltje mee, iets met vezels. Ook de tweede keer dat ik kwam gebeurde er niks."

"Omdat ik niet tevreden was over mijn huisarts, kwam ik via een vriendin bij een vrouwelijke huisarts. Een vriendin van haar. Bij de kennismaking vroeg ze naar mijn stoelgang en toen ik daarover vertelde en zei dat er ook bloed bij kwam, vond ze het tijd worden voor een onderzoek. Ik kreeg een darmkijkoperatie. Tegenwoordig doen ze dat met een roesje, dus het viel mee."

Dossier:

"Toen ik uit mijn roesje kwam kreeg ik gelijk slecht nieuws. Ik had kanker. Ik kon het niet bevatten, dacht dat ze het verkeerde dossier voor zich hadden. Ik kreeg gelijk nader onderzoek. Ze wilden kijken hoe groot de tumor was, of er uitzaaiingen waren. Dat bleek niet zo te zijn. Er werd ook meteen verteld dat het goed behandelbaar was."

"Ik bleek een kwaadaardige tumor te hebben op een plek, de rest van mijn darm was schoon. Bij een second opinion bleek dat ik een uitzaaiing had. Daar schrok ik van. Ik heb een punctie gekregen en het was een aangetaste klieruitzaaing. Daardoor kreeg ik ene andere behandeling met chemo."

"Tijdens mijn behandelingen ben ik wel blijven werken. Ik ben bij elke chemokuur de eerste dagen ziek geweest en vanwege de hoge koorts een keer opgenomen in het ziekenhuis. Gelukkig zijn mijn twee kinderen al groot, de oudste is zelfs al op kamers, dus ik had niet meer de dagelijkse zorg voor kleintjes."

"Wat wel heel vervelend was, was dat kort voor mijn ziekte mijn man vertrokken is. Ik stond er dus wel alleen voor. Gelukkig heb ik veel hulp gehad van vrienden en vriendinnen. Ze bleven slapen na een kuur of gingen mee naar het ziekenhuis."

Heel ongerust:

"Eind 2014 ben ik geopereerd. Het was een zware operatie, waarbij een stuk darm is weggeknipt. De uitgezaaide klier zat moeilijk. Het is maar goed dat ik dat van te voren niet heb geweten, anders was ik daar heel ongerust over geweest."

"Ik heb tijdelijk een stoma gekregen, maar tegenwoordig is dat zo'n goed materiaal. Je ziet en ruikt er niks van en kunt er zelfs mee zwemmen. Inmiddels gaat het heel goed met mij. Ik heb begin dit jaar controles gehad en alles was goed. De kanker is uit mijn lichaam."  

Bron: www.vrouw.nl