Blog van: Désirée Hairwassers. ( Belgische cowboys )

Weet u hoe Nederlandse artsen reageren als je zegt dat je voor een behandeling naar België wilt? Ze zeggen dan: 'Belgische artsen zijn cowboys.'

Mijn chirurg zei het, toen ik hem vertelde dat ik voor een borstreconstructie naar België wilde. De professor plastische heelkunde, door wie ik geopereerd ben, is niet bepaald een cowboy, maar een wereldwijde expert op het gebied van autologe borstreconstructies. Hij had de ingreep toen vaker gedaan dan alle artsen in Nederland bij elkaar opgeteld. Ik ging voor zijn expertise en heb nooit spijt gehad. Ik ken vrij veel vrouwen die voor een borstreconstructie naar België gaan. De resultaten zijn doorgaans goed.

De professor die mijn vriendin met uitgezaaide borstkanker behandelde, zei dat hij haar niet naar een Belgische cowboy ging verwijzen, maar hij weigerde ook om haar naar een Nederlandse collega te sturen.

Ik hoorde van een patiënt die onlangs naar België werd verwezen omdat het Nederlandse ziekenhuis de meest geschikte behandeling niet kon bieden; het budget was op. In België kon hij wel behandeld worden.

Ik kende een man met uitgezaaide darmkanker. De experts in Nederland hadden hem opgegeven. Hij ging naar België, werd daar geopereerd, waarna hij nog tweeënhalf jaar leefde.

Ik ken een vrouw met eierstokkanker. Twee academische ziekenhuizen in Nederland durfden de operatie niet aan. Ze ging naar België, waar ze haar wel wilden behandelen. Ze is nu vijf jaar na diagnose zonder uitzaaiingen.

Ik ken een vrouw die een zeldzame vorm van non-hodgkin had. De Nederlandse professor wilde per se dat ze deelnam aan zijn eigen trial en weigerde te overleggen met de Belgische expert. Deze vrouw is nu zes jaar verder zonder tekenen van actieve ziekte.

Ik hoor u zeggen: 'Jaja, n=1. Dat zijn de succesgevallen. Wij zien al die mensen die slechter af zijn door behandeling in België.'

Bij gebrek aan cijfers over behandelresultaten zal het wel bij casuïstiek blijven. Transparantie over de resultaten in de diverse centra is in Nederland al heel lastig, laat staan dat er ooit vergelijkingen komen met buitenlandse centra.

U hoort mij niet zeggen dat de zorg in België per se beter is of dat alle Belgische artsen goed zijn. U hoort mij ook niet zeggen dat de Nederlandse artsen prutsers zijn. Ik heb geen enkel bewijs noch voor het een noch voor het ander. Ik moet het doen met mijn eigen ervaring en bovenstaande voorbeelden.

Toch zou ik graag zien dat we die standaardopmerking dat 'Belgische artsen allemaal cowboys zijn' nooit meer hoeven te horen. Die is verre van professioneel. Die getuigt van gekrenkte trots en arrogantie. De Belgische artsen uit bovenstaande casussen deden mogelijk iets goed. Laat dat elke Nederlandse arts prikkelen om verder te kijken dan het eigen protocol en de eigen behandelgewoontes. Als er in Nederland beperkingen zijn in budget of wetgeving die medische vooruitgang of de beste zorg in de weg staan, laten we dat dan hardop zeggen en kijken hoe we het in Nederland beter kunnen maken.

Ik bied u een zoutvaatje aan en nu alstublieft nooit meer flauwe reacties over Belgische artsen.

Désirée Hairwassers.

Bron: www.medischcontact.nl