“Als kind had ik een hersentumor. Ik dacht: heb ik dít nu ook nog?”

11-12-2022 18:20

 

 

 

 

 

 

 

Het ervaringsverhaal van Rik de Waard.

 
 
 
 
Het is voorjaar als Rik met een plekje op zijn rechter teelbal naar de huisarts gaat. Met het bestaan van teelbalkanker is hij tot dan toe niet bekend. Maar Rik leest dat het kán en dus laat hij het nakijken. In zijn jeugd heeft hij operaties ondergaan wegens een hersentumor. Maar hij is genezen verklaard, leeft gezond en associeert kanker met mensen ‘vanaf een zekere leeftijd’.

De huisarts is niet meteen verontrust. In overleg besluiten ze het nog even aan te kijken. Dan voelt Rik begin juni een paar bobbeltjes zitten. De huisarts verwijst nu wel door. In no time komt Rik via de radioloog op de afdeling urologie terecht. Daar wordt teelbalkanker vastgesteld: het is een kwaadaardige tumor en de bal moet eruit. Binnen een paar dagen gaat Rik onder het mes.

 

 

Je bent nog jong:

 
Op dat moment breekt voor Rik een heel nare periode aan. “Binnen mijn familie werden in korte tijd meerdere jonge familieleden geconfronteerd met een ernstige ziekte. Achteraf vind ik de gedachte dat zoiets niet zal gebeuren voordat je oud bent zelf wel naïef, maar ja: je bent van een generatie waar dit soort zaken nog niet zo vaak voorkomt. Daardoor ben je er ook gewoon niet zo mee bezig. Tot het je overkomt.”
 
 

 

Geen uitzaaiingen:


“In de eerste weken had ik het er moeilijk mee, ik was wel even down. In het ziekenhuis kwam de boodschap dat het teelbalkanker was nog niet echt binnen. Dat kwam pas toen ik weer thuis was. Het eerste weekend was vooral afwachten in spanning voor de operatie en de scan op maandag. Want wat zou daaruit komen? Na de operatie bleken er gelukkig geen uitzaaiingen te zijn. In de weken die volgden na de operatie moest ik meerdere keren bloedprikken en de waardes daalden vrij snel weer naar een normaal niveau. Dus dat was ook heel gunstig. Binnenkort moet ik voor het eerst weer bloedprikken.”

 

 

Thuiswerken was geen optie:


“De eerste twee weken heb ik thuisgezeten met de operatiewond. Vooral de eerste week was dat wel even lastig, het was nog een verse wond natuurlijk. In de periode daarna kwam de rust voor mij weer terug. Toen ben ik meer gaan lezen en uitzoeken over teelbalkanker. Je informeert je en je denkt erover na – je praat met mensen en op een gegeven moment voel je je toch weer een stuk beter. Na de eerste twee weken ben ik ook rustig aan weer gaan werken. Ik werk bij Ecoplaza, dat is hartstikke leuk. Je bent wel de hele dag bezig: je kunt niet thuis werken om het rustig op te bouwen. Daarom heb ik in het begin wat meer thuisgezeten. Gelukkig was daarvoor veel begrip vanuit mijn werkgever. Ik heb de tijd genomen om het gebeurde op me in te laten werken.”

 

 

Het gewone leven weer oppakken:


“Ik ben weer snel gaan sporten en dat gaat prima. Ik ben eerst thuis begonnen met wat oefeningen en de opbouw ging hartstikke snel. Daarvoor deed ik ook altijd wel mijn best om in beweging te blijven. Dat vind ik fijn. Ik was al jarenlang bezig met gezond leven. Zo’n ziekte is een klap, maar als de eerste maanden voorbij zijn pak je dingen weer op. Ik sta niet echt anders in het leven. Mijn vriendin en ik hebben geen kinderwens. We hebben dan ook geen zaad laten invriezen. Dat hoefde niet voor ons. Mijn vriendin is 37 en weet nog steeds zeker dat ze geen kinderen wil, dus dat speelde niet.”

 

 

Tip van Rik:


“Als je twijfel hebt over dingen: bel het ziekenhuis. Na de operatie heb ik dat zelf ook gedaan. Je komt uit narcose, bent nog niet helemaal helder en sommige dingen vergeet je te vragen. Wat is er precies gebeurd? Naderhand denk je: klopt het wat ik voel in mijn lichaam? Bepaalde dingen wil je wel duidelijk hebben voor jezelf. Neem gewoon contact op.”

 

 

 

Het controletraject:


Rik zit nu in het controletraject. Regelmatig bloedprikken hoort daarbij en er volgt ook weer een telefonische afspraak met de uroloog. “Ik hoop dat ik dan antwoord krijg op vragen die ik nog heb. Zo las ik bijvoorbeeld dat teelbalkanker embryonaal kan ontstaan. Ik wil weten of dat altijd zo is. En of ik verhoogd risico loop met mijn andere bal. Moeten we daar iets mee?”

 

 

Goedaardige hersentumor:


Controletrajecten zijn Rik trouwens niet vreemd. “Als kind heb ik een hersentumor gehad. Als je dan de diagnose teelbalkanker krijgt denk je wel, heb ik dit nu ook nog? Die hersentumor kreeg ik toen ik vier jaar was. Ik was nog jong, maar heb nog wel wat herinneringen aan mijn ziekenhuistijd van toen. Het was een goedaardige tumor, dus dat viel mee. Toen ik vijf was had ik er nog een. Die bleek aan mijn hersenstam vast te zitten, waardoor ze niet alles konden weghalen. Het kleine stukje wat achterbleef is geslonken en eigenlijk niet meer actief. Ik ben pas sinds een paar jaar genezen verklaard. En nu zit ik dus wéér in een controlemolen.”

 

 

Behulpzaam e-book:


“Toen ik bij de uroloog zat, kreeg ik al snel een folder van Stichting Zaadbalkanker. Vervolgens zag ik het e-book en ik wilde dat graag lezen. Het is een duidelijk, beknopt boek. Het gaf een goede basis. Als je in het ziekenhuis komt gaat het allemaal zo snel – daardoor blijf je best wel met vragen zitten. Natuurlijk kun je ze altijd bellen, maar ik vond het fijn om in het boek dingen te kunnen nalezen. Zodat je een beetje weet waar je aan toe bent. Op internet kom je wel te weten hoe een operatie gaat, of hoe je teelbalkanker herkent; maar het e-boek legt heel duidelijk uit hoe het hele traject kan verlopen. In dat opzicht vond ik het boek heel behulpzaam.”

 

 

 

Bron: www.magazine.zaadbalkanker.nl

 

 

Terug