Al snel telde ik niet meer mee op mijn werk.' Het verhaal van Marlene †
'Ik heb na mijn diagnose best nog wel een aantal maanden doorgewerkt. Ik merkte hoe lastig dat was, omdat mensen toch snel het beeld hadden van: goh, nou, die is straks snel dood. Daar hoeven we inhoudelijk niet veel meer van te verwachten.'
45 jaar is Marlene als ze vanuit het niets de diagnose longkanker met uitzaaiingen krijgt. Ze is moeder van twee tieners, en woont op een prachtige locatie dichtbij de duinen en het strand. Ze wandelt er graag met haar vriend. En ze wemelt van de ambities: ze loopt graag hard en heeft een drukke baan.
'Ik had soms last van een irritante hoest. Er werd gedacht aan leeftijdsastma. Toen uit een CT-scan bleek dat het goed mis was, kon ik het niet geloven. De longarts vroeg meteen of ik gerookt had. Niet dus. Het was gewoon domme pech,' vertelt Marlene.
Toch krijgt ze die vraag vaak als ze vertelt dat ze ziek is. ‘Het lijkt wel alsof mensen denken dat je wel gerookt moét hebben om longkanker te krijgen. En dan denk ik: beschuldig je me nu ergens van?’
Longkanker Nederland strijdt tegen de (voor)oordelen waarmee mensen met longkanker worden geconfronteerd. Want ook zij verdienen steun en goede zorg, net als andere mensen die kanker hebben.
Op 30 juli 2024 is Marlene op 48-jarige leeftijd overleden. ‘Ik ben er, mede vanwege de ervaringen op mijn werk, trots op dat ik mee mag werken aan deze campagne. Geen mens is minder waard omdat hij of zij longkanker heeft!’